Mention atmak isterken yanlışıkla 4-5 sene önceki fotoğrafları buldum galerimden 1 yıl önce kadar silmiştim bilinçaltımda canlansa da açıp göremezdim. Önüme bu fotoğraf gibi altında neler neler yatsn bir sürü fotoğraf çıktı. O kaldırımda beklemek benim için dünyanın en kolay olayıydı şimdi tahammülsüzlüğüm yüzünden kendimden iğreniyorum. 

Fotoğrafları gördüm beynim ve zaman durdu o günlere ışınlandım her şeyi daha net hatırlıyom behzat komserin dediği gibi ama onun gibi de unutmak istiyorum ben. 

Yıllar önce mahalleden arkadaşımla spider man oynarken manga dinlerdik hint kumaşı şarkısında ben senin resmine aşığım o bana hep gülüyor diye bir filmden kesit vardı. O zamanlar sadece şarkılara eşlik etmek için dinlerdik fakat şimdi o sözü söyleyen adamın yerinde ben varım adeta. 

Baktım fotoğraflara yaptığın onca şeyi bana unutturmayı başarıyodu nerdeyse. O zamanlar neden bu kadar çok fotoğraf atıp çok fotoğraf istemeni anlamlandıramıyodum şimdi anlıyorum galiba. Resmine de aşık değilim artık sadece o dönemdeki o insanı seviyorum o insanın birini incitmeyeceğini birinin kötülüğünü isteyeceğini düşünmemeyi seviyorum. Sen bunu "büyümek" diye kestirip atmıştın. 

Bana sevgiyi ve sevilmemesi gereken kişileri öğrettiğin için teşekkür ederim. Benden gizlediğin şeylerin canını yakmaması dileğiyle.

Okuyan herkese teşekkür ederim.