Coda, Siân Heder’ın yazıp yönettiği 2021 yapımı bir drama filmi. 94. Akademi Ödülleri'nde En iyi Film, En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu ve En İyi Uyarlama Senaryo dallarında üç ödül kazandı. Coda, bir kısaltmadır, “Child of Deaf Adults” yani sağır ailenin çocuğu anlamına gelmektedir. Filmde Emilia Jones, sağır bir ailenin tek işiten çocuğu olan Ruby Rossi’yi canlandırır. 

Film, ailenin gerçeğini, geçim kaynakları olan balıkçılığın piyasadaki seyrini, komisyoncuların malı birinci elden çok ucuza alıp piyasaya daha pahalıya satmalarını, bu duruma başkaldıran aileyi; bir şekilde kooperatif kurmalarını anlatıyor. Ruby’nin kalmaya ve ailesinin işine yardım etme ya da şarkı söyleme hayallerini takip etme kararıyla mücadele ederken, biz de onunla bu yolculukta seyahat ederken parçalara ayrılıyoruz. İnsanlar sağır olabilir, ancak bazıları dinlemek istemez. Bu nedenle Coda, toplumumuzun sağır insanlara sağladığı ayrımcılığı dikkatimize sunuyor. 

Film boyunca Ruby'ye odaklanıyoruz, ancak kardeşi Leo da kendi yolunu bulmaya çalışıyor. Yaşamış olduğu olaylar sonucunda diğer balıkçılarla ilişki kurmanın yolunu bulur. Ruby sayesinde gerçekleşebilecek bir başarıyı yakalamıştır. Ancak Leo'nun yardımıyla da Ruby hayallerinin peşinden gidebilir. İkisinin kardeş ilişkileri yeri geldiğinde insanı hayran bıraktırabiliyor.

Ruby, yolunu ve ilhamını müzik öğretmeni Bernardo'da bulur. Ruby, insanların önünde şarkı söylemekten korkuyor. Hayatında olduğu gibi sesini de sınırlarına kadar zorlamıyor. Kendine inanmıyor ve bu nedenle, ailesiyle birlikte kalmadan yalnız yürümenin bir yolunu bulamıyor. Bernardo, Ruby'nin kendini, bu dünyadaki sesini, sahnedeki yerini bulmasına yardım eder. Bernardo, sadece öğretmekle kalmaz, aynı zamanda Ruby'den öğrenir, çünkü bildiğimiz gibi bazen görünüşler bizi yanıltabilir.

Annesi Jackie, Ruby'nin üniversiteye gitmesini istememekte çünkü onu kaybetmek istemiyor. Ama sonra birini sevmenin onları özgür bırakmak anlamına gelmesini hatırlar. Aile, zorluklar karşısında birlikte kalmayı başarıyorlar. Ruby'nin seçmeler için performans göstermesi gerektiğinde, onunla birlikte gidiyorlar ve ona işaret diliyle şarkı söyleyerek destekliyorlar. Bu beni en çok duygulandıran sahneydi. Sağır olsalar bile, birbirleriyle nasıl iletişim kuracaklarını biliyorlar.

Filmin senaryosu, o kadar güzel işlenmiş ve aktarılmış ki, anında bizi filme bağlıyor, tüm duyguları bize hissettiriyor. Oyunculuklar çok başarılı. Ailedeki işitme engelli kişileri canlandıran Troy Kotsur, Marlee Matlin ve Daniel Durant, gerçek hayatta da işitme engelliler. Bu, sahneleri daha da gerçekçi göstermekte ve elinde olmayan sebeplerden yetilerini kaybetmiş olan insanların da buna dahil olabilmesini görmek güzel bir duygu.

Coda bizi hayattaki en önemli şeyler hakkında eğitmekte: sevgi, mutluluk ve aile. Bu konularda neşeyi ve saflığı bulmuş olan, bize sakinleştirici etkiyi verip ailenin sıcaklığını hatırlatan bir film. Filmin bana verdiği bu içten duyguya hayran kaldım.