Siân Heder’ın yazıp yönettiği, 2021 yapımı CODA filmi, 94. Akademi Ödülleri'nde En İyi Film, En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu ve En İyi Uyarlama Senaryo dallarında üç ödül kazandı. CODA, "Child of Deaf Adults" yani "sağır ebeveynlerin çocuğu" anlamına gelen bir kısaltma. Filmde Emilia Jones, sağır bir ailenin tek işiten çocuğu olan Ruby Rossi'yi canlandırıyor.

Film, ailenin yaşam mücadelesini, geçim kaynakları olan balıkçılığın piyasadaki dalgalanmalarını, komisyoncuların ürünleri çok ucuza alıp pahalıya satmalarını ve bu duruma başkaldıran aileyi, kooperatif kurma süreçlerini anlatıyor. Ruby'nin ailesinin işine yardım etmekle şarkı söyleme hayallerini takip etmek arasındaki kararsızlığına tanık olurken, biz de bu yolculukta onunla birlikte parçalara ayrılıyoruz. İnsanlar sağır olabilir, ancak bazıları dinlemek istemez; bu nedenle CODA, toplumumuzun sağır bireylere yönelik ayrımcılığını dikkatimize sunuyor.

Film boyunca Ruby'ye odaklanırken, kardeşi Leo da kendi yolunu bulmaya çalışıyor. Yaşadığı olaylar sonucunda diğer balıkçılarla bağ kurmanın bir yolunu bulur ve Ruby sayesinde yakalanabilecek bir başarıya ulaşır. Ancak Leo'nun yardımıyla da Ruby hayallerinin peşinden gidebilir. İkisinin kardeş ilişkileri, zaman zaman insanı hayran bırakacak kadar güçlü.

Ruby, yolunu ve ilhamını müzik öğretmeni Bernardo'da bulur. Ruby, insanların önünde şarkı söylemekten çekiniyor; hayatında olduğu gibi sesini de sınırlarına kadar zorlamıyor. Kendine inanmıyor ve bu nedenle, ailesiyle birlikte kalmaktan vazgeçip tek başına ilerlemenin bir yolunu bulamıyor. Bernardo, Ruby'nin kendini, bu dünyadaki sesini ve sahnedeki yerini bulmasına yardım eder. Bernardo sadece öğretmekle kalmaz, aynı zamanda Ruby'den de öğrenir, çünkü bildiğimiz gibi bazen ilk izlenimler yanıltıcı olabilir.

Annesi Jackie, Ruby'nin üniversiteye gitmesini istemez, çünkü onu kaybetmekten korkar. Ancak daha sonra birini sevmenin, onu özgür bırakmak anlamına geldiğini hatırlar. Aile, zorluklar karşısında bile birlikte kalmayı başarıyor. Ruby'nin seçmeler için performans sergilemesi gerektiğinde, onunla birlikte gidiyorlar ve ona işaret diliyle şarkı söyleyerek destek oluyorlar. Bu, beni en çok duygulandıran sahneydi. Sağır olsalar bile, birbirleriyle nasıl iletişim kuracaklarını biliyorlar.

Filmin senaryosu o kadar güzel işlenmiş ve aktarılmış ki, anında bizi filme bağlıyor ve tüm duyguları bize hissettiriyor. Oyunculuklar ise çok başarılı. Ailedeki işitme engelli karakterleri canlandıran Troy Kotsur, Marlee Matlin ve Daniel Durant, gerçek hayatta da işitme engelliler. Bu durum, sahneleri daha da gerçekçi kılıyor ve elinde olmayan sebeplerle bazı yetilerini kaybetmiş insanların da sanatın bir parçası olabildiğini görmek güzel bir duygu.

CODA, kalplere dokunan, umut veren ve aile bağlarının gücünü derinden hissettiren eşsiz bir deneyim sunarak, bizi sevgi ve mutluluk gibi hayatın en temel değerleri üzerine düşündürüyor.