Yaşantım içerisinde ileri ve geri giderken bir gün çok sevgili hocam S bana bir teklifte bulundu. Yapılacak olan aile dizimi - nefes ve meditasyon atölyesi çalışmasında koordinasyonu sağlama, iletişim kurma üzerine... İki sn düşünmeden evet dedim. Yaşasın hem çalıştığım alanın dışında bir etkinlik hem de daha önce deneyimlemediğim ve merak duyduğum bir yer. Yaşasın!

   Etkinlik duyurusu çıkıldı, kişiler yazmaya aramaya başladı. Çok heyecanlıydım. Fakat gittikçe bilmediğim sorular gelmeye başladı, kafam karıştı. Cevap alabileceğim tek yer hocamdı ama sürekli ona soru sormak benim için çok zordu. Çünkü anlamadıysam ne işim vardı bu yerde neden kabul etmiştim çalışmanın koordinatörü olmayı. Daha önemlisi anlamadıysam ,baş edemiyorsam soru sorduğumda ya anlarlarsa galiba yapamıyosun istersen bırak derlerse. O kadar kötü hissediyordum ki bu açığa çıkan yetersizlik hissiyle nasıl baş edeceğim konusunda bir fikrim yoktu... Ben de bedenimi dinledim ve sonra beni bir anıya götürdü 'küçükken babam bana bisiklet sürmeyi öğretmek için sokağa çıkardı , hareket ettikten sonra bisikleti bıraktı ne yapacağımı bilemedim ve ellerimi ayaklarımı açıp bisikletle duvara tosladım. Hatırladığım kadarıyla bir bedensel yaram olmamıştı ama babamın içerden başka bir şeyi tetiklemiş olacağım ki bir daha bisiklete binmeme izin vermedi' Korktum ve bugün bakıyorum ki kendimi suçlamışım. Ben yanlış yapmasaydım elimden alınmayacaktı düşüncesi içime işlemiş.... Elbette başka bir hayat mümkün o gün hayır ben bisiklet sürebilirim diyerek buna devam edebilirdim, edenleriniz vardır. Ben bu örnekte yapamadım. Ailem dışında hayatımın tüm ilişkilerinde içime işlemesine izin verdim bu duygunun ama sonra naptım biliyo musunuz babamın izn vermediği her şeye karşı çıktım belli bir yaşa kadar. Şimdi bu yaşımda da bu duygunun farkındalığı yükseldi ben de ve bunu sevgili hocamın açtığı şefkatli alanda büyüttüm hissediyorum. Biliyorumki artık bilemeyebilirim ve buna şefkatli olabilirim, biliyorumki artık birine hayır yapabilirim ya da hayır yapamam diyebilirim. 

   Yetersizlik hissi siz de nerelerde ortaya çıkıyor ve nasıl fark ediyorsunuz ?