Çocukluğumun narsist aşkı
Duyduğum en acı ud taksimlerinin ana fikrisin sen
Lanetisin Tutankhamun’un ondandır yolun düşmez bana
Ondandır bu hayranlığın Giza Piramitlerinin varlığına
Biliyorsun bir kahır büyütüyorsun, çocuk gibi
Lanetin şevkle sarıyor bedenini
Akıttığım her damla kan ve gözyaşı 
Her ne kadar acıtsa da yekpare bedenimi
Kin dolmuş kalbimden sonra 
           aşkım süzüyor bıraktığın nefreti
Yavaş yavaş kayboluyorum sultanım
Kayboluyorum Nil Nehrinin ölüm sularında
Aşkın bilinen her dilinde acısını öğreniyorum
Benim için aksak diyorlar arkamdan
İki olsak tam olurduk 
           ben sensiz yarımım diyorum
Kıtalar arası bir özlem bu
Benzemez Cezayir’den Rusya’ya gitmeye
Nazım gibi verem oldum diyip karısına koşmaya
Benzemiyor sultanım bu sensizlik
Var olan bütün aşkların kavuştuğu mutlu sona
Kalbime tekerlekli sandalye ataması yapılmış
Altında altın harflerle ismin yazıyor, imzanla 





Enis