hatırladığım kadarıyla çevremde hep birileri vardı fakat o gün ilk defa sevgi sözcüğü duyan bir bebek gibiydim hiç beklemediğim birinden duymuştum kendisi neredeyse her gün gördüğüm ve selamlaştığım biriydi fakat alımlı ve dürüst olan bu kadının "seni seviyorum,görüşürüz" cümlesi bile bana bir çok şeyi sorgulattı aslında hayatımın bir köşesinde olan benim için pek anlamı olmayan bu kadın bana bir çok şey kattı 

belki de dakikalarca bir köşede sorularımla ağlattım kendimi hep bu kadar yalnız mıydım? yada ben mi çok gaddardım belki de her şey gibi bu da yaşamımın ilk hatıraları olan insanlar ile ilgiliydi bilemiyorum cevabı hala meçhul olan bir soru benim için fakat bu soru çevremden onlarca kişiyi alıp götürdü kendisiyle birlikite koca tozlu bir rafa hapsetti fakat biliyorum ki bir gün o tozlu rafı açıp bu anılarımı hatırladığım da kendimle birlikte tekrar herkesi sorgulayacağım ve cevabını bulacağım

 
sadece tuhaf ve tozlu bir anı