belki de karşılaştırmalardı bizi bu kadar acımasız kılan. karşılaştırıldığımız insanların mükemmelliklerini yüzümüze karşı konuştular hep,açtıkları yaralardan habersiz. bir hiçmiş gibi hissettirdiler içimizdekileri bilmeden. Tanrı'ya karşı çıktılar bir kulunun diğerinden daha üstün olduğunu söylerek, fakat Tanrı değil miydi " sizi eşit yarattım" diyen biz miydik kusurlu olan yoksa onların gözlerinde ki kin miydi bizi kusurlu kılan 

biz isek kusurlu olan,haklılar mıydı yüzümüze vurmakta hatalarımızı? katledilen hislerimizin hesabını verecekleri bir gün var mıydı? Tanrının bizide haklı çıkaracağı bir gün var mıydı? yoksa hep biz mi katledilen kalacaktık.

onlar ise kusurlu, biz mi haklıydık? biz haklı isek neden halen tek katledilen bizdik ? fakat bilmezler ki o yaranın acısını öğreten olmamıştır hayatta bilmezler insan nedir his nedir elbet vardır bir bildikleri bencillik gibi.

ve sonunda bir gün tüm bu acımasızlıklara  alışıp kendinize veda ediyorsunuz.