Kalp ile ten arasında yolculuk benim ki,
Her şehrin süiliyetlerinde bir kalbe yolculuk,
Aşksız Tutku’suz.
İpek kozasın da hapsolmuş kelebek gibi, acı veriyor ruhuma tenime.
Çoklarının bedenlerinde tenlerinde son buldu,
Esip giden sonbahar rüzgârlarını düşen yapraklar gibi,
Dalında adı ilk olan baharlar da yeşerip,
Son olan da, sıcak bir lodosun esintisinde son bulması gibiydi sevdalarım.
Kalpte kalmak mı zor olan,
Teninden mahrum olmak mı karar veremedim.
Sanırım yok olan duygularımla
Kayboldum yaşamın olmazları içinde
Sevgime tutkularım hükmediyor ve tutkularım da son buluyor sevdalarım.
Yorum Bırakın