İnsan özünde bencildir ve bencillik reddedilmemeli aksine benimsenmelidir. Fakat bu bencillik etrafına zarar veren türden değildir. Nietzsche’ye göre insan, hakkını savunabilme, hayatını yönetme ve kendi yolundan gitme bencilliğini göstermelidir. Toplumsal ahlakı reddetmeli ve kendi değer yargılarını oluşturmalıdır. Kişi ancak bu şekilde özgür olacaktır. Bu seçim sonucu yalnız kalınacak ama sürüden ayrılmanın getireceği özgürlük yaşanacaktır. İnsan aşılması gereken bir şeydir. Ayrıca insan, hayvan ve üstinsan arasında bir köprüdür. 
    Üstinsan insanın evrilmesi gereken şeydir. Nietzsche insan evriminin zihinsel açıdan tamamlanmadığını ancak insan kendisini aşabilirse bu evrimin tamamlanacağını düşünmektedir. İnsan kendisini aştığında ise üstinsana dönüşür. Peki insan kendisini nasıl aşar? Nietzsche’ye göre üstinsan tehlikeli yaşamalıdır. Bu tehlikeli yaşam ise konfor alanından çıkmakla olacaktır ve herkes üstinsana ulaşmak için tehlikeli yaşamalıdır. Çünkü tehlike insanı daima geliştirir. Kendisini aşmak isteyen insan kendi yolundan gitmeye ve bu yoldan gitmeyi seçtiği için yalnız kalmaya, anlaşılmamaya hatta belki toplum tarafından bir şeytan olarak görülmeye hazır olmalıdır. Çünkü üstinsan olma yolunda ilerliyorsanız sürüden ayrılmanız gerekmektedir. Sürü ise kendinden ayrı olanı kendine benzetmeye beceremezse de yok etmeye çalışacaktır.  
    Üstinsan kendi yolundan gitmeye ve bu yolda giderken savaştığı canavara benzememeye dikkat etmelidir. Çünkü yeterince uyanık olmazsa savaştığı şeye benzemeye başlayacaktır. Üstinsanın canavarı da sürüdür. Sürüyle savaşırken ona benzemek kendisini aşmak isteyen için çok hazin bir son olacaktır. Hem üstinsana ulaşamamış hem de sürüyle savaş halinde kalacak en sonunda da yenilecektir.