Birkaç notaya basmak gibi hayat.. bazen neşeli bazen kederli çoğu zaman ise farkında olmadan geçiyor. Kendinden geçmiş bir piyanistin parmaklarından saçıveriliyor gibi yaşamım . Benden bağımsız. Dert değil . Ben bu kadarını bile yapar mıydım emin değilim.
Oysa çok sevgi var yüreğimde sadece biraz derinlerinde. Bazen ulaşılmaz duruyor bazen katlanılmaz.
Verdiğim her sevgi boğazımda birer düğüm. Omuzlarımda bir yük .
Dünyanın en çilekeşi ben miyim . Asla değilim biliyorum . Ama ben sadece kendi hislerimi biliyorum. Sadece onlar benim ruhumu eziyor. Gözlerim onları biliyor . Bundandır bedenimin ruhumu taşıyamaması . Hissettiği o . Berbat bir yaşamım olmadı biliyorum. Ama içimde bir yerler bir şeylerin farkında . Bir şeyler farklı olmalıydı . Nedir bilmiyorum. Artık merak da etmiyorum. Ben insanım ve bundan ibaret olmak yeterli .
Yorum Bırakın