Beklemek için hayat çok kısa değil mi?
Kimseye ihtiyacın yok, en güzel sen dönüştürürsün kendini 'olman gerekene'..
Yalnız kalmaktan korkma!
Bazıları korkar yalnızlıktan ve ben onları izlerim.
İzlerim de anlam veremem..
İçimde yaşardım senden önce..
Şimdiyse, bir korkağın izleri var içimde.. 

•••   •••   •••

Zaafını görünce, sınır tanımaz korkaklar.
Zarar verir, seni ziyan eder ve ilk fırsatta, ‘ihaneti her zaman cebindedir.’
Sakınmaz! Elini cebine atar.
Çok acıtır canını, için yanar.. Hissedersin, sırtında bıçak!
Öyle acımasızdır ki, kanata kanata çeker alır bıçağı sırtından!
İyi oynar onlar, inandırır kendine, görünce acırsın haline..
Eksik olmaz gözünde yaş, dudağında laf..
Eli elindedir her zaman.. Ya da sen öyle zannedersin.
Sinsidir korkaklar, o kandırır, sen kanarsın..

•••   •••   •••

Beklediğine değmeyecek olan geldiğinde, olman gerekene dönüşmeyi beklersin..
Ah dostum.. Ayağın takılınca, bakarsın sende boşluğa..
Söyle dostum söyle, düşmemek mümkün müdür bu karanlığa?
Aslında olman gerekene, bu karanlıklar dönüştürür seni. 
Mutlu olmayı beklerken, acı ile savaşmayı öğretir sana sevdiğin!
Korkaklar acımaz, menfaat uğruna yoktan var olurlar, acıtmayı görev edinirler kendilerine..
Korkaklar, bütün değerleri yok sayarlar.

•••   •••   •••

İnsanlar tek kelime ile özetliyor yaşadıklarını
Çektiğin acılar basit geliyor kulağa
Tecrübe diyorlar adına..
İçli dışlı sayılırız, sevdi beni arada bir karşılaşırız.. 
Vicdanına yenilirsen, tecrübe sever seni de.
Hayat öğretir, yalnızlıkla başa çıkmayı, korkakları uzak tutmayı..
Kendinle kalmanın, en doğru olduğunu öğretir hayat...

OCAK 10, 2024 
               •£*