İnsan her zaman krizde. İnsan, krizin ta kendisi... sürekli bir krizden ibaret.
Artık mesele şuna ya da şuna güvenmek değildir; sadece güvenmektir.
Yöne karar veremezsin, sadece senin için uygun olan bu ânı yaşayabilirsin.
Toplum senin için bir hedef belirlemeye çalışıyor. Ebeveynler, öğretmenler, kültür, din, hükümet; hepsi de sana sabit bir yaşam modeli vermeye çalışıyorlar. Özgür olmanı, yalnız bırakılmanı, bilinmeyene adım atmanı istemiyorlar.
Toplum bunu kasten yapıyor, bilerek yapıyor, çünkü kendine güvenen insan toplum için tehlikelidir.
Kendini sevmekten aciz olduğunda aska başkalarını sevemezsin. Bu mutlak bir gerçektir.
Ve birine bir kez yaslandığında birine bağımlı olduğunda çocuksu kalıyorsun, asla büyüyemiyorsun. Zihinsel yaşın çocuksu olmaya devam ediyor.
Aynı anda bu kadar çok yöne çekilirken nasıl büyüyeceksin. Huzursuzluk, gerginlik, ıstırap, kaygı mutlaka olacaktır.
Kafanın içinde ne kadar çok yaşarsan kalp de o kadar kasılır.
Gittiğin her yerde sana ne yapman ve ne yapmaman gerektiği söylendi. Sen de her zaman sana hükmedecek birilerini arayıp durdun, onlara bağımlı hale geldin, çünkü kendi kalbinden, kendi varlığından gelen emirleri nasıl duyacağını bilemedin.
Eğer sevgi ve güven dolu bir çocukluk yaşadıysan güçlü bir öz saygıya sahip olursun.
Bir çocuğu kucaklamak ve kendi bedeninin sıcaklığını ona vermek bir besindir.
Alışkanlıklar içinde yaşıyorsun, alışkanlıkların içinde öleceksin ve bu alışkanlıkların yüzünden gerçek hayatı ıskalayacaksın. Gerçek hayat özgürlükten oluşur.
Şunu unutma ki öfkelenmeyen bir kişi sevgi dolu da olamaz; güller sadece dikenlerle büyür.
Bugün hayatta isen, dün de hayatta kalabildiysen yarınlar da kendi başının çaresine bakacaktır. Yarınları düşünme ve özgürce hareket et.
Geçmişte yaşamaya devam ediyorsun; orası çok rahat. Orada efendi sensin; geçmişte yapmak istediğin her şeyi yapabilirsin
Sonbahardaki yapraksız ağaç ol, gökyüzüne karşı çıplak dur.
Benim gözlemlerime göre eğer biri seni aldatırsa bu senin aldatılmaya meyilli olduğunu gösterir.
Bu dünya seni aldatmaya hazır insanlarla dolu.
Eğer birinin adını biliyorsan o kişiyi tanıdığını sanıyorsun.
Ne kadar çocuksu olursan varoluş rüzgârları senin içinden o kadar rahatça eser.
Gündoğumuna ulaşmadan önce herkes karanlık bir geceden geçmek zorundadır.
Ve bilmediğin sürece özgürleşemezsin. Bilgi özgürleştirir; sadece bilmek özgürleştirir.
Bir insana sadece insan olduğu için güven.
Hiçbir şey kimseye ait değildir, ama güven sana aittir.
Yorum Bırakın