Yağmur yağıyor. Her adımım kulaklarımda çınlıyor.

Ayaklarım ıslanıyor. Bolca ıslak, çok ıslak. Yakınlarda bi' cinayet işlenmiş. Polis sirenleri uğulduyor kulaklarımda. Katil nerede? Katil etrafımda dört dönüyor. İçimde garip bi' korku ve heyecan var. Sebep ne? Katil mi? Katil nerelerde, ne düşünüyor acaba? Ayaklarımın altı çok ıslak, çok kırmızı. Titriyor muyum? Ben mi? Bakamıyorum. Etrafımda ne var? Ceset yanıbaşımda. Bana mı bakıyor o? Sanki... sanki tanıyorum şu küçük cesedi. Çıkaramıyorum, kimindi bu beden? kimindi bu tanıdık yüz? Siren sesleri artıyor. Bastırdığım korkunç bi' kahkaha sancısı var. Tutamıyorum! HAHAHAHHAHAHAHHHHAHAHAHAHAHHA!!! Kim bu küçük ceset? Yaklaştıkça daha çok gülüyorum. Yaklaştıkça daha kırmızı. Çok kırmızı! Gözüm kamaşıyor. Elimi acıtıyor tuttuğum şey. Ne tuttuğumu bilmiyorum, görmüyorum, bakamıyorum. Eski kör bıçağım. Geçen sinirlenip yenisini almamış mıydım? Neden eskisi? Neden elimde? Eskisi ıslak ve kırmızı. Eskisi çok gülünç. Küçük ceset çok ıslak, çok soğuk. Yanına oturuyorum. Ceset bana bakıyor. Ben cesede bakıyorum. Bu kırmızılık beni delirtecek! Küçük ceset... Kim? kimdi? Bu benim. Küçüklüğüm... Benim küçüğüm. Ah çocuk... Katil ya beni de öldürürse? Katil nerede küçüğüm? Ceset bana bakıyor. Sadece bakarak anlatıyor küçüğüm. Sadece bakarak yaşatıyor. Elimdeki kör bıçak. Veriyorum küçüğümün eline. Bana çok tuhaf bakıyor. Yalvarırım bakma, bakma bana! Çok suçlu hissettiriyor. Kör bıçak bana dönük. Saplıyor kör bıçağı sol göğüsüme. Küçüğüm, küçüğüm sarıl bana... sarıl geleceğine... sarıl katiline... Polisler geliyor artan siren sesleriyle. Çok gürültülü! küçüğüm, çok ses var. Çok rahatsız edici! kulaklarıma kör bıçağı saplamak istiyorum! Ayıracaklar bizi küçüğüm. sıkıca sarıl bana, bırakma. yok oluyor polis, yok oluyor küçüğüm. Sadece ben kaldım. küçüğümsüz... polis bile istemiyor kelepçeleriyle beni boğmayı. En ufak bi' ses yok...