kuruntularla olmuş kendine düşman
sayısız gece geçmiş uykusuz
küçük hayaller kurmuş kendine
büyük düşlerde boğulmaktan korkmuş
kedinin ağzındaki kuş misali çırpınmış durmuş
dört duvar karanlığın içinde durulmuş
sevmeyi denemiş her yanıldığında baştan
kısacık yaşamına sığmamış gerçek aşklar
kalemi alıp yazmış her şeyi yeni baştan
ruhunu solduran çiçekleri söküp atmış
çok istemiş ancak kalbi değilmiş taştan
yalnızlığı kelimelerinden taşmış
Yorum Bırakın