Yürüdü yağmura küfrederek. Sabrını sınadı kulübedeki ıslak köpek. Gitti yıktı sığınağını. Dövdü pis köpeği, öldürdü. Yürüdü yine cahilliğin ta kendisi. Elindeki masum kanı yağmur temizledi. Uzaktaki parlak kırmızılık dikkatini çekti cahil adamın. Baktı, baktı, baktı... 12 yaşında bir fahişenin üstendekiydi o kırmızılık. Parlak kırmızı bir elbise. Tek kırmızı olan elbisesi değil, kanı da vardı bu kırmızılıkta. Küfretti küçük fahişeye. Düşünmedi ona bunu zorla yaptırdıklarını. Namus sadece iki bacak arasındaydı çünkü. Kızı da dövdü, bayılınca tecavüz etti yaralı bedenine. Gömdü namussuz ve masum bedeni henüz yaşıyorken. Devam etti ıslak yolda yürümeye. Yine yıkadı tüm pisliği yağmur. Yine kapandı tüm izler. Tekele girdi cahillik. 5 şişe bira, 2 paket sigara. Kasadaki eleman da canını sıktı. Küfürler ederek uzaklaştı. Yağmur durdu. Tanrısına sövdü bu sefer. Evine girdi, meze istedi kolunu sakat bıraktığı karısından. İçti 5 şişe birayı, bitirdi tüm sigaraları. Sinirlendi, karısına baktı. Kolu sakat, 4 aylık hamile, yüzü gözü mor. Yine vurdu karısına. Gelenek olmuştu artık. Babasından kalan tek miras. Karnına tekme attı. Öldü daha yaşayamamış bebek. Bitti bir masumluk daha. Geriye kalan bolca akıtılmış kan, acı yalvarışlar. Cahillik bitirdi masumluğu. Döve döve öldürdü. Hata yine masumundu.