Hep söylerim kendime:

“Deneyimlemeyeceksen neden buradasın?”

Dünya da var mısın ki yok olmanın tedirginliğini yaşıyorsun. Keşfetmen gereken onlarca tecrübe bekliyor. Ve tüm deneyimlerinin amacı seni öze götürmek değil midir? O halde öylece durmak, seni var edebilir mi? En nihayetinde bütün bu deneyimlerin sonucunda aradığın şeyi dışarıda bulamayacağını anlar ve sonunda bakman gereken yere bakarsın. Kendine. Çünkü zihnin aksine, bilinç konuşmaz. O kalbinde seni bekler. Bir şey olmayı bırakıp, herşey olmanı sağlamak için. İçinde ki rehber hazır mı? Öze dönmek evine dönmek değil midir? 

Derin sancınla birlikte kendini doğuracaksın. Özünle parlayacak, parlatacaksın. Ne sen var olacaksın, ne de ötekiler kalacak. O’ndan O’nu seyreyleyeceksin. Hiç bir duygunun fazlasıyla sarsılmayacaksın artık, huşu içinde anda akacaksın. Nefsini öldüreceksin ki, bir nefesle yeniden doğasın.