Normal people 
Birkaç saniye hatta salise içinde bile bir insan hayatımızın ince ama kopmayan, hayata bağlayan ipi olabilir. Bir anlık cesaret ve yahut nefes tüm hayatımızı değiştirebilir. Marianne bir an sarf etmeseydi o cümleleri nasıl bu yaşanılanlar yaşanacaktı ? Kimseden çıt çıkmazken nasıl bir cesaret ya da duygu konuşturdu seni . Anlamak isterdim. Çok . Yorumları okurken karşılaştım bu cümleyle " birbirlerine öyle bir duygu besliyorlar ki geçmişte gelecekte ve şu anda yaptıkları hiçbir hata, insan ya da kusur birbirlerini kusursuz görmeleri için engel değil"  bundandır araya insanlar girer, aylar ve hatta yıllar girer ama tozlu raflarda açılmayı bekleyen bir sayfa olarak hep birbirlerinin hayatlarında kalırlar. Çok kez yanlış insanları bulur, hayattan koparlar ama birbirlerinden asla. Aşk mıydı bu sevgi mi yoksa birkaç gencin psikolojik sorunları mı ? Şaibeli. Ama güvenli alanları diyebiliriz. Şartsız daimi olan güven ve sevgi bir hastalık dahi olsa insanın ihtiyaç duyduğu tek şeydir. Keşke hepimiz normal insanlar olup bütün duyguları tüm evrenin hissedeceği şekilde yaşasak. 
" Seni asla görmezden gelmem cannoll"
"Benden bile çok zeki"