Uyuyorum uyanıyorum ve yaşıyorum üzerime yapışmış bir kuş boku gibi. Ağzıma attığım her hapta, o ağır, yüksek dozuyla beni serseme, beni bir bağımlıya dönüştüren, iğreç, psikiyatri hapında boğazım düğümleniyor. Geçmiyor, gırtlağıma takılıyormuş gibi hissediyorum, göğüsüm acıyor büyük bir lokma yutmuşcasına. Yırtarak geçiyor hap, aynı geçenlerdeki intihar girirşimim gibi keskin ve derin bir çizik. Acı bir yutkunma. Mahvolup yok oluyorum şu defretin kapağını her açışımda. İçine giriyorum şu sayfaların, kağıt kesiyor bedenimi lime lime. Akıtıyorum kanımı mürekkebim oluyor, içime işleyen her bir harfle. Yalanlar, hiç yaşanmamışlar benim bir anım oluveriyor kalemimle, kalemi beynime saplıyorum ölemiyorum, ölemiyorum, ölemiyorum! Önümde duran haplarımla bakışıyorum geçmişimi izler gibi içim gidiyor, içim kanıyor, içim acıyor. Hepsini tek tek yutacağım, iyileşmeye ufak bir umut gibi mutlu ve huzurlu. Yutkunmak çok zor, zorluyor her biri, hepsi birer jilet gibi, ben yemeğimi yer gibiyim. Gözümden akanları durduramıyorum zorluyorum, zorluyorum içim dışıma çıkıyor ağlıyorum ben. Ben çok ağlıyorum. Bisiklekten düşmüş ufak çocuğun yırtınışı gibi gözüküyor bu sesler. İçindeki korkusu alay konusu, korkuyorum! Korkuyorum anne! Anne! Ölüyorum! Hepsini yutana kadar parçalandı boğazım sesim duyulmuyor, kimse beni duymuyor, görmüyor, hissetmiyor bile. Ben yok oluyorum, herkes var oluyor zihnimde! Midem bulanıyor yutulan hap ve içilen alkol miktarıyla beraber. Alkol miktarı bana güzel çıkmış bir çift meme fotoğrafı sunuyor, ben ayıkken bile görmüyorum bedenimi. İnanmadım hiçbir zaman kendime bak şimdi başarıyorum bir eylemi, yapabiliyorum bir şeyleri, ben işe yaramaz değilmişim anne görüyor musun bedenimi? Ben aptal değilim anne bana bak! Bana bak nasıl ölüneceğini doğumumdan beri biliyorum. Anne ben yeni doğdum, ölüyorum! Lanet bir ses yankılanıyor kulaklarımda beni biri arıyor, beni neden biri arıyor, kim beni arasın ki? "Ben yokum!" Sesimi duymuyor telefondaki, ses tellerim kesili. Bağırıyorum bu herif neden beni duymuyor?! Gözüm kararıyor ben daha fazla bağırıyorum işkenceye uğrayan bir terörist gibi. Bağırıyorum sesimi duymuyorlar, ağlıyorum görmüyorlar, canım acıyor göz ucuyla bile bakmıyorlar. BEN YOK OLUYORUM!