Her yazarın güneşe göre bir konumu vardır. Kimi gölgelerden, kimi ışıktan kaçar.

Kimi karanlıklara kıvılcım, kimi güneşe bir gölge bırakır.

 

Bu satırların yazarı da sevgide, bilimde bir ilke edinmiştir.

Kötü, iyiyi bozar sözündeki anlam gibi kötüden, sığlıktan,

derinsiz düşünce ve fikirden alabildiğine uzak,

kalbin notalarına en yakın olan sevgi bahçesine yüzecektir.

 

Yüzmeyi, yürümekten hep üstün tutmuşumdur.

Yüzmek; vücudun her hücresinde hissettiğimiz daha derinlikli bir eylemdir.

 

Düşsel, geometrik düşüncelerimize keskin bir küme çizmeden evrensel kümede,

kalbimin paletinde her renge boyanacağım.

 

Söz demircisi gibi kelimeleri nasıl şekillendirdiğimi,

niçin bazı renklerin ışığa daha duyarlı olduğu gibi

renge boyanmış düşüncelerinde nasıl görülebildiğini bir suya bakar gibi göreceğiz.

 

Benzersiz, betimlenmemiş, estetiksel dışa vurumda özge bir bakış açısı ile

yazarken kendime sonra da sizlere eşsiz bir başlangıç diliyorum.