Ne zaman sürüklense ellerimiz kadehe
Kızıl bir gün batımında beliriyor yüzün
Simsiyah ağaçlar, simsiyah yapraklar
Ve inat ki muhtaç çığırmasına nefes borumun
Sökülüyor dikişleri gönül yaralarımın
Aynı yerden ‘kanıyorum
Kan kızıl


Beyin nakli öneriyor son dakika bildirimleri
En sevdiğim şiirin ilk satırını boğazıma dayıyorsun
‘’Senin adını kol saatimin kayışına’’
Sımsıcak yatağıma çığ gibi düşüyorsun belli belirsiz her gece
Her gece seni düşlüyorum
Ve yeniden ‘kanıyorum gözlerine
Kan kızıl


Sen sevda
    Sen öfke
        Sen kansın, kıyamet
Ben acı
    Ben yara
        Ben topyekün zahmet
Ve incelikle sızlıyorum kanadıklarımdan
Kan kızıl.




Enis