Sana ne öğretebileceğimi bilmiyorum. Bunun kaygısını taşımak bugünlerde her ne kadar romantize edilirse edilsin eminim her dönem zaten içimde var olacaktı. Mutlaka niyetim de iyi olacak, her kadının ortalama çabası, endişesi, yorgunluğu ve sevgisi kadar. Ama yetecek mi? Sana kötüyü öğretirken de bu kadar realist olabilecek miyim? Önceleri çok hevesle ve bilmişlikle beklerdim bu günleri. Şimdi yaklaştıkça uzaklaşıyorum, korku içime zerk ediyor. Sevmek ve ilgilenmekle ilgili bir korku değil bu; çok fazla düşünüp seni bir fanusa koyarak daha sonra istemsizce senden o fanusun derinliğini beklemenin ya da kendimi bu döngünün oldukça sıradan olduğuna ve alelade görevimi yeterince yapmış olduğuma inanıp seni içinde değersizliğe mahkum etmenin korkusu. İki ihtimal de korkunç yanlış. Bu ikisinin arasında yalpalayarak kendimi ne kadar mahvedersem senden beklediklerim de o kadar artacak biliyorum. İsteyen istediği kadar koşulsuz sevgiden bahsedebilir, çok saygı duyacağım istisnalar da mevcuttur. Ama kendi hayatını feda ederek bunu sürekli öne sürmek veya bunun karşılığını beklemek görülmemiş şey değildir. Bencillik ve fedakarlık arasındaki o ince çizgide umarım rahat yürüyebilirim.
Hayatımın en insanca, en merhametli bölümünde değilim. İçimi uhrevi bir aydınlık da kaplamadı henüz. Benim insanlığım bir örnek olarak sana yetecek mi bilmiyorum. Keşke 20 yaşımdaki inanışımla serpilebilseydin. Evet çok acemi ama daha saf, daha güçlü, daha gerçek belki. Şimdi severken bile temkinli olma arzusundan kopamıyorum. Bir lütuf gördüğümde zihnim hemen bir neden, bir karşılık arıyor. Sanki kendimi senelerdir sıkmışım, gerinmiş ve öyle kalmışım, bir bıraksam etrafa tonlarca renkli bilyeler saçılacak. Yani onlar içimde, hala oldukça sevgi ve inanç taşıyorum ama üzerlerine gerçeklerin acısı serpildi. Ama şimdi seninle başka bir hayata uyanacağım ve uyanmadan büyük cümleler harcamak istemiyorum. Çünkü sıfırdan bir cümle neleri doğurur, ilk kez yaşanan bir anı bütün ömürde nasıl yer edinir, ne yapmam gerek bilmiyorum. Yine, yeniden, hiçbir şey bilmiyorum. Ben öğreneceğim, sana da şimdiden özür, saygı ve çok sevgilerimle..
Yorum Bırakın