yıllanmış şarap misali yıllarımı verdiğim adama takatim kalmamıştı 

onunla boğulmak istemiyor, sadece ondan kaçmak istiyordum 

hiçbir zaman beni tanımamış,tadmamıştı belki saflığıma belki tenime aşık olmuştu 

ben ise vucüdunda ki izlerden kendime pay çıkarmış, tanrının beni ona ait kıldığını sanmıştım

fakat sanmak dünya üzerinde ki en ağır yüktü ben ona ait değildim asla onun olmamıştım 

sanmak ile olan romanımı ne zaman noktalamıştım hatırlayamıyorum sanki yıllar öncesinde kalmış gibi 

fakat temmuzun en güzel gününde ben onunlaydım 

tanrı hiçbir zaman olmamıştı ben ise sanmalarımla bir başıma kalmıştım dünyamda