Satırlarım artık ağlamaz

Gözlerimde tek bir damla yokken

Gözlerim göremez 

Kalpte tek bir duygu geçmezken

Bomboş bakar oldum sayfalara

Bileklerini kesmiş ayyaş gibi

Kanımla yazardım ya

Mürekkebim bitmiş misali

Ağlamak gülmek bağırmak

Kalmadı içimde hiçbir imla

İpin ucunu görebiliyorum artık 

Korkamam şimdi zamandan da