ne zaman uyandığımın hiçbir zaman önemi olmadı. her sabah işe gitmek için kurduğum telefonun alarmıyla uyanıyorum. elim hep erteleme tuşuna gidiyor. uyku uyanıklık arası; bitmesini istemediğim her şeyi hatırlattığı gibi, yataktan kalkıyorum. isyan ettiğim düzenin içinde buluyorum kendimi.

aynanın karşısına geçip saçıma şekil veriyorum. biraz da şık giyiniyorum. hazır olduğumda başlıyorum insanları kandırmaya. günaydın diyerek biniyorum dolmuşa, iyi günler dileyerek iniyorum mesela. sokaklar benim oluyor bir anda. dinlediğim şarkılar hep rüzgâr gibi esiyor kulağımda.

söylenenleri duymuyorum hiç. herkes konuşuyor, hiç susmuyorlar. iyi bir dinleyici olmuşumdur hep. söyleyecek sözlerimi biriktiririm içimde. konuşsam ne değişecek der ve susarım. her şeyin değişeceğini bilirim halbuki.

akşam, sessizliktir, huzurdur benim için. kendimden saklandığımı kimse görmez karanlıkta. çekilirim evime; sıkıntım 2 oda 1 salona sığar. içimde taşa taşa çoğalır korkularım. korktukça kurarım kafamda, kurdukça kafamda büyür.

içtenliğe ve samimiyete inanırım. istediğim saatte konuşamadığım biriyle ne kadar samimi olabilirim ki? sorular sorarım kendime. cevabı hep başkasına ait: sessizlik. zaman. mesafe. bilmediğim ne çok kelime var.

çevremdeki koskoca kalabalığa rağmen yalnız kalmayı öğrendim geçen gün. bazıları saçmalık diyor buna. ben güzel filmleri seyretmeyi seçiyorum. bulutlara bakıyorum uzun uzun. ağaçlarla konuşuyorum. kediler var bir de; hiç yalnız bırakmıyorlar beni. yastığım en iyi dost... ağlamak istediğimde, ihtiyacım olmayan omuzları hatırlatmak için. ben yastıksız uyumayı özledim.

biraz da gecelerden bahsedeyim. bitmek bilmeyen geceler... başucunuzda ilerleyemediğiniz kitabınız, buz gibi yatağın içine sokulurken içinizi ısıtan anılar. geçmiş diyemeyeceğiniz kadar şimdiyi yaşatır size. içiniz sızlar; beraberinde keşkeler. gitmek istediğiniz her geri adımda zaman ilerler. yorulursunuz.

uykunuz yoktur aslında. uyursanız geçer ama. kafanız geçmeden de uyumalısınızdır. gözleriniz kapanırken sabahı hiç düşünmezsiniz. ne düşündüğünüzü bile bilmezsiniz.

-varsa bir tanrınız, dua etmekten başka çareniz yoktur. yoksa o bile yoktur yanınızda.