Köreldiğinde nefsi arzularıyla savaşmayı öğrenir insan. Herhangi bir çöküş yahut kayboluş senden bir parçanı götürecektir sonsuza kadar. Pişmanlık duyacaksan eğer yapmayacaksın uykunla bir alıp veremediğin yoksa. Kıyasıya bir rekabet bu kabul etmediğin yaralarının intikamını almak ve intikam senden götürdüğü vakit geçmişini, öylesine yalnız uykuya dalmaya çalışmak. Acı sillesini tadıyorsa vücudun bilmediğin yaralardan iyileşmek için savrulmak gerekir fakat her şey geçtiğinde kendini bulacaksın elbet. Seni yaralayan herkesten uzaklaşacaksın ki benliğini hatırlayasın. Unutma; Bir sonraki hamlen son yanlışına değmeli. “Olmuyorsa zorlamayacaksın.” 

Enis