Delinmiş gök, silinmiş izleri çamurlu yalnızlıkların
Bir garezin öfkesine yenilmiş her savaşçı
Tadacaktır tarihlerin işkencelerine yer veren sopasını.
Zararla oturan düşünmeli biraz kalkmadan
Hainden, kavgadan ‘bulunmalı gözlerini esir verenlerin aksine
Üniformasına sığmayan baş muhafız gibi ihaneti kendine ödül sayanlar.
Zararlı da olsa yemeliyiz Adem’in elmasını.
Havvadan bi makas alabilmeliyiz bana kalsa.
Yaşamın doruklarından kaçmak farzdan getiriyorsa günahını
Nasıl bi nefis terbiyesidir bu kabul etmek azabını.
Dil yorulur akıl uslanmaz.
El senden olur kanın yanaşmaz.
Ruh ölür beden sarsılmaz.
Yaşamak budur dursun akan bütün nehirler
Alet çantamda bir ömür daha olacak.



Enis