Velázquez’in Las Meninas’ı, yüzyıllar sonra bile izleyiciyi sahnenin içine davet eden, bakışın doğasına dair bir görsel bilmece.

Oxford’un taş sokaklarında başlayıp, kalbin en kırılgan kıvrımlarına uzanan; bir aşkın değil, bir dönüşümün şiirini fısıldayan bir hikaye.

İmparatorluk yükselirken, gölgede kalanlar kimlerdi?

Görmenin ötesine geçmeye hazır mısınız? Sanatın izinde, kendine açılan kapıları aralamak isteyenler için sessiz ama derin bir yolculuk çağrısı…

Melankolisini bir melodiye dönüştüren Rossetti’nin fırça darbelerinde kaybolmaya hazır mısınız?

İnsan en çok kendi yanılgısına yenilir; ya kader dediği, aslında kaçtığı kendine çıkan yolsa? Bu, belki de en trajik gerçektir.

Hakikati susturmak isteyenlere en büyük cevap, hakikati konuşmaya devam etmek olmalıdır.

Bir yapay zekâ, kusursuz sevgiyle programlanmışsa, onu kaybetmemek için neler yapabilir?

Gerçek korku, bilmediklerinizde değil, sorgulamaya cesaret edemediklerinizdedir.

Bir konuyu gerçekten öğrenmek istiyorsanız, onu yalnızca okumak veya dinlemekle yetinmemeli, onu anlatabilmeli, açıklayabilmeli ve basitleştirebilmelisiniz.