Güzelliğin ve Korkunun Birleşimi: Laocoon ve Oğulları

Burada 3 insan görüyoruz. Laocoon ve oğulları Antiphantes ve Thymbraeus…

Laocoon Truvalı bir papaz… Yunanlılardan Truva’ya gelen hediyenin aslında bir aldatmacadan ibaret olduğunu biliyordu. Herkesi kendine inandırmaya çalıştı. Bildiğimiz gibi hediye ahşaptan devasa bir attı ve içi Yunan askerleriyle doluydu. Laocoon’un Truva’nın amacını anlaması, Yunanlıların koruyucusu olan tanrıların pek de hoşuna gitmedi ve Posedion, Laocoon’u denizden gönderdiği yılanlarla cezalandırdı. Yılanlar Laocoon ve oğullarını öldürecekti... Bu heykele baktığımızda beden ölçülerinin gerçek boyutlarda olması ve bedenin bu kadar detaylı işlenmesi (özellikle kaslar) dikkat çekiyor. Diğer taraftan, bir hareket anı söz konusu. Durağanlık yerine hareket ve dinamizm işlenmiş. Sanki heykele baktığımızda Laocoon’un ve oğullarının çırpınışını izleyebiliyoruz ve Laocoon'un hikayesi gözümüzün önünde canlanıyor.

Hareketin heykele yansıması Klasik dönem heykellerinde görülüyordu fakat duygunun heykele işlenmesi (yüz ifadeleri) Helenistik dönem heykellerinde ortaya çıkıyor. Laocoon’un heykeline baktığımızda yüzlerindeki endişeyi, korkuyu ve çaresizliği görebiliyoruz. Bu heykel aslında güzelliğin ve korkunun bir birleşimi. Çünkü heykele baktığımızda ne kadar güzel olduğunu düşünürken orada işlenen konu korku ve çaresizlik.

Heykel 1506 yılında Esquiline Tepesi'nde Felice da Fredis adındaki bir çiftçi tarafından bulunmuştur ve şu an Vatikan Müzesi'nde sergilenmektedir. Heykel bulunduğunda Laocoon’un sağ kolu yoktur, yılanlarda ve çocuklarda da bazı eksik parçalar vardır. Papa II. Julius, eksik parçaları restore ettirmeye karar verip bu görevi de Vatikanlı mimar Donato Bramante’ye vermiştir. Bramante de bunun üzerine kolu en iyi tasarlayabilecek insanı bulmak için bir yarışma düzenlemiştir. Michelangelo, kolun sanki yılanı sökmeye çalışıyormuş gibi gözükmesi için arkaya doğru yönelmesi gerektiğini öne sürdü. Raphael’in tasarımı ise, Laocoon’un tanrılardan çocukları korumaya çalışıyormuşçasına yukarı doğru kalkması gerektiğiydi. Yarışmayı kazanan Baccio Bandinelli ise bu heykelin tamamen restore edilmiş halini çıkardı. Bandinelli'nin heykelinde Laocoon'un kolu düz değildi, yılanı çekmeye çalışırken oluşan kas gerilmelerini gösteriyordu. Bunun üzerine Michelangelo'dan heykelin aslı için düz bir kol yaratması istenmiştir fakat Michelangelo bunu reddetmiştir çünkü o, Laocoon'un kolunun yılanı sırtından atmak istercesine arkaya doğru uzanması gerektiğini düşünüyordu. 1906 yılında Ludwig Pollak isimli arkeolog, Laocoon heykelinin bulunduğu yerde bükülmüş bir kol bulmuştur. Bu kolun Laocoon'un bükülmüş kolu olduğuna Vatikan'ı ikna etmiştir ama kol 51 yıl boyunca heykele takılmamıştır. 1957 yılına gelindiğinde ise Vatikan küratörü, kolun doğru parça olduğuna ve Michelangelo'nun doğru düşündüğüne karar verdi. Böylece, Pollak'ın bulduğu kol Filippo Magi tarafından heykele takılmıştır. Laoccon heykeli üzerine çalışmalar: Giovanni Antonio da Brescia

Baccio Bandinelli [caption id="attachment_199552" align="aligncenter" width="224"]

1520-1525 Bu heykel, Bandinelli'nin yaptığı asıl heykelin bronz kopyasıdır ve şu an Uffizi Müzesi'nde sergilenmektedir.[/caption] Simon Thomassin [caption id="attachment_199556" align="aligncenter" width="185"]

1532[/caption] Francesco Primaticcio [caption id="attachment_199554" align="aligncenter" width="260"]

1540 Bu heykel, Lacoon heykelinin bronz bir kopyasıdır.[/caption] Giovanni Angelo Montorsoli [caption id="attachment_199571" align="aligncenter" width="227"]