Bir Günün Hikayesi: Days Of Future Passed

Bir Günün Hikayesi: Days Of Future Passed
  • 0
    0
    0
    0
  • Bir albüm düşünün, sabahın ilk ışıklarından gecenin sonuna kadar size eşlik edebilecek bir albüm. Günün her saati için bir fon müziği, her saatine ayrı bir duygu. Peki bu bir güne ev sahipliği yapan albümün yaratıcıları kimlerdir?

    İngiliz grup The Moody Blues 1964 yılında Birmingham’da kurulan rock grubudur. Grup Micheal Pinder, Ray Thomas, John Lodge, Graeme Edge ve Justin Hayward olmak üzere 5 üyeden oluşur. Orkestral havalarıyla müzik dünyasının en küçük senfonik orkestrası olarak anılan bu grup eserlerinde rock müzik ve düşündürücü felsefi yapıları birlikte işlemiştir. 1967’de çıkardıkları ve 2. Albümleri olan Days Of Future Passed, ilk konsept albümleridir. Bir günü işledikleri bu albüm ile rock müzik tarihine ilk konsept albüm anlayışını getirmişlerdir.

    Bu albümün bir diğer özelliği de sadece dünyada dinlenmemiş olmasıdır. Robert Hoot Gibson adlı astronot her uzay yolculuğu öncesi uzayda dinlemek için bu albümü yanına almıştır ve böylece onların müzikleri dünyanın çevresini 420 kere dolaşıp, 10 milyon mil yol katetmiştir. Albüm THE DAY BEGINS, DAWN: Dawn Is A Feeling, THE MORNING: Another Morning, LUNCH BREAK: Peak Hour, THE AFTERNOON: Forever Afternoon (Tuesday): Time to Get Away, EVENING: The sun set: Twilight Time ve THE NIGHT: Nights In White Satin olmak üzere 7 bölümden oluşuyor. Albümün ilk bölümü ve sabahın ilk habercisi olan bu şarkıda, sakinliğin yerini hafif bir heyecan alır ve geceden izler taşıyan sabahın sesini duymaya başlarız. "Cold hearted orb that rules the night Removes the colours from our sight Red is grey and yellow white But we decide which is right And which is an illusion?" Albümün ikinci bölümü güneşin doğuşuna ithafen hareketli başlarken bir anda durgunlaşır. Gün artık başlamıştır. "Dawn is a feeling A beautiful ceiling The smell of grass Just makes you pass Into a dream"

    Bir yetişkinin gözünden çocuk dünyasına baktığımız bölüm oldukça neşeli başlar ve bir o kadar neşeli sözleriyle birlikte adeta size güzel bir gün olacağını hissettirir.

    "Time seems to stand quite still In a child's world it always will"

    Aceleci günden sıyrılırken kendimizi birden rock müziğin içinde buluruz.

    "I see it all through my window it seems Never failing like millions of bees"

    Artık daha sakin bir tempoya geçeriz.

    "Tuesday afternoon I'm just beginning to see Now I'm on my way It doesn't matter to me Chasing the clouds away"

    Öğleden sonranın hafif temposundan sonra akşama hazırlık başlar. Hüzün ve sakinliğin sesini duymaya başlarız. Gün artık daha fazla süremez.

    "Evening has come to pass The time of day doesn't last Evening, has earned its place today I'm tired of working away"

    Tatlı ve hafif tempoda başlayan bölüm akşam hazırlığındaki sakin ama net temposuyla devam eder.

    "When the sun goes down, and the clouds all frown Night has begun for the sunset Shadows on the ground, never make a sound Fading away in the sunset Night has now become day for everyone"

    Hava artık kararmaya başlamıştır. Gecenin gelişi yakınlaştıkça farklı hislerin ortaya çıkışını parçanın değişiminden anlamaya başlarız.

    "In twilight time, dream with me awhile"

    Günün son saatleri ve albümün son bölümü. Hava kararmış, duygular bastırılmakta zorlanmıştır artık. Geceye çöken hüzün her haliyle parçaya yansımıştır. Duyguların bastırılışından şahlanışına kadar her anı hissederiz. Justin Hayward tarafından 19 yaşında yazılan bu şarkı melodisinden tutun sözlerine kadar karşısındakine geceyi, hissettiği gibi hissettirebilir. Çoğu kişi şarkıyı bilmesine rağmen bir bütünün parçası olduğunu bilmez. Bütünün belki de en etkileyici parçası olan Nights In White Satin, hediye edilen saten bir nevresim takımının ne tür bir ilham verebileceğini hepimize gösteriyor.

    "Nights in white satin, never reaching the end, Letters I've written, never meaning to send Beauty I've always missed, with these eyes before Just what the truth is, I can't say anymore" Şarkı Graeme Edge'in yazdığı, Mike Pinder'ın okuduğu şiirle sona erer ve başladığımız yere geri döneriz, günün ilk ışıklarına... "Cold hearted orb that rules the night Removes the colours from our sight Red is grey and yellow white But we decide which is right And which is an illusion?"  

    Yorumlar (0)

    Bu gönderi için henüz bir yorum yapılmamış.

    Yorum Bırakın

    Yorum yapmak için üye girişi yapmalısınız. Üye girişi yapmak için buraya tıklayınız.