BİRAZ DİNLEN

Kafamın içinde dönüyor, bir yere konmuyorsun.

Bu kadar havada kalmak yormuştur.

Geç karşıma biraz otur dinlen...

Uzun yoldan geldin.

Ardından getirdiğin yaprak fırtınasına bakıyorsun omzunun üzerinden,

Hikayeler seni yaralamış, yıpranmışsın benim gibi...

Konuşmuyorsun da,

Sadece utanmış gözlerin etrafı süzüyor.

Kendine ait bir şeyler arıyorsun.

Ellerin yara bere içinde, dizlerin toz olmuş.

Yüzünde belli bellirsiz bir karmaşa, aklın nerede senin kalbin elinde gelmişsin.

Ciğerlerinde bir yangının izleri var görebiliyorum.

Sahi bu kadar yıpranmadan önce neredeydin?

Neye inanmadın?

Ne seni bu kadar susuz bıraktı?

Neye içlendin?

Gerçek seni göremedin mi aynalarda,

Yoksa kendinle yüzleşmeye yüzün mü yoktu?

Fazla soru soruyorum.

Gözlerin capcanlı ama vücudun sanki bir yamaca tırmanmışsın gibi tekliyor.

Yoldan geldin yorgunsun.

Biraz dinlen...