Farklı katmanlarım var, kendimden söküp attığım.Her katmanda yeniden yenileniyorum, bunu derinden hissediyorum.Katmanların benden ayrılışı biraz dağınık hissettiriyor.
Her yenilenme anım geldiğinde çektiğim tüm sancıların somut haliyle karşılaşıyor gibiyim.
Bazı parçalar benden gitmiyor, tüm ağırlığıyla kaygılarımı körüklüyor. Tüm sancılarım yineleniyor. Benim daha erken ayrılmam lazımdı o parçadan
Uzatmışım
Ertelemişim
Zaman zaman yoksaymışım.
Kabuğum taşlaşmış.
Ürkünç görünmüşüm.
Geri dönüp baktığımda da orada görmek istemişim.Şimdi her şeyde biraz daha netim. Katmanlarımsa kayıp.
Yorum Bırakın