İtalya, iki dev isim, sanat alanında tarihin gördüğü en önemli eserlerin yaratıldığı yıllar.

Leonardo ve Michelangelo’nun şehir efsanesi haline gelen “düşmanlığı” ne kesin olarak kanıtlanabilmiş ne de yalanlanabilmiştir. Hiçbir zaman sıkı dost olmayan iki sanatçının içinde bulundukları dönemin bir getirisi olarak rekabet içinde oldukları tarihçiler tarafından kabul edilmiştir. 

Leonardo Michelangelo’dan 23 yaş büyüktür, bu durumun bir sonucu olarak sanatta çok daha tecrübeli rüşdünü ispat etmiş bir sanatçıdır. Bunun yanında Michelangelo genç yaşına rağmen heykel alanında adını duyurmuş, aranan ve tanınan bir isim haline gelmiştir. 1500’lü yıllarda Floransa onları buluşturuncaya dek; Leonardo genellikle Milano ve Roma’da, Michelangelo ise Bologna ve Siena’da çalışmalarını sürdürmüştür. 

1502 yılında Leonardo 50, Michelangelo 27 yaşındayken ikisi de kendilerini ispatlamış birer sanatçıydı. Leonardo’nun Sforza’nın himayesinde yaptığı Son Akşam Yemeği (1495-1497) kariyerinde bir dönem noktası olmuş, Michelangelo ise Uyuyan Cupid (1496) ve Pietà (1499-1500) heykelleriyle yeteneğinin sınırı olmadığını kanıtlamıştır. 

İki sanatçı da iyi eğitim almış ve önemli ustaların çıraklıklarını yapmış oldukları için yarattıkları hiçbir eser sıradan olmamıştır. (Leonardo’nun ustası Andrea del Verrocchio, Michelangelo’nun ise Domenico Ghirlandaio’dur.) Gücünün ve popülaritesinin farkında olan iki sanatçı için de ressamlık hiçbir zaman tek bir sıfat olmamıştır. Leonardo sanat kadar bilim ve mühendislik üzerine çalışmış bir mimar, askeri ve sivil bir mühendistir, Michelangelo ise küçük yaştan itibaren resim sanatının daha az beceri istediğini düşünerek heykel alanında çalışmaya karar vermiş bir heykeltıraştır. 

Onları bir araya getiren olay 25 Ocak 1504’te Michelangelo’nun 4,09 metrelik Davud heykelinin nereye konulacağına karar vermek için düzenlenen meclis toplantısıdır. Leonardo; Botticelli gibi saygın sanatçılarla birlikte Floransa Meclisi’nin otuz üyesinden biriydi. Heykelin görkemi herkesçe kabul edildikten sonra, nereye konulması gerektiği konusu gündeme gelmiştir. Michelangelo’nun Leonardo’ya karşı düşmanlığının, Leonardo’nun heykelin Loggia del Lanzi’ye konulmasını önerdikten sonra başladığı düşünülmektedir. Michelangelo’ya göre ise heykelin yeri Floransa’nın en önemli kamu binası olan Palazzo della Signoria’dır. Bu toplantıdan sonra Leonardo not defterlerine Michelangelo’nun onu küçük düşürmeye çalıştığına dair göndermeler yazar. Bununla birlikte, Leonardo’nun Michelangelo’ya sokaktan geçerken selam verdiğinde sanatçının onu görmezden geldiği söylenmektedir. 

Meclis toplantısında bir araya gelmelerinden sonraki en önemli olay, iki sanatçının da Palazzo della Signoria için çalışacak olmasıydı. Odanın duvarları Floransa’nın galip olduğu savaşlardan sahnelerle süslenecekti. Leonardo Anghiari Savaşı’nı, Michelangelo ise Cascina Savaşı’nı resmedecekti. Leonardo’nun kullandığı formül sebebiyle resim bozulmaya başlayınca üstü kapatılıp yerine başka bir resim yapıldı. Günümüzde o duvarda Vasari’nin yaptığı bir resim bulunmaktadır. Michelangelo’nun resmedeceği Cascina Savaşı’nın çalışması ise henüz karton aşamasındayken sanatçı, Papa II. Julius’a çalışmak için davet edilince 1505’te yarım bırakılmıştır.

Floransa’nın küçük köylerinde doğmuş iki büyük sanatçıdan birinin babası noter (Leonardo), diğerininki ise belediye başkanıdır (Michelangelo), yani iki baba da kamu görevindedir. Leonardo küçük yaşta annesinden ayrılmış gayrimeşru bir çocuk, Michelangelo ise beş yaşında annesini kaybetmiş bir çocuktur. Özetle; ölümsüz birer sanatçı olmalarının yanında başka ortak noktaları ve onları bir şekilde aynı yerde kesiştiren ortak tutkuları vardır, ancak biliyoruz ki bu büyük iki sanatçı hiçbir zaman dost olamamıştır. Paha biçilmesi mümkün olmayan eserleri kadar hayatları ve karakterleri de kıyaslamaya açık birer konu değildir.  

KAYNAK : Leonardo Da Vinci (500 Görsel Eşliğinde) - Michelangelo (500 Görsel Eşliğinde)