Dünyanın gördüğü en büyük dahilerden birinin, henüz dahi olduğu keşfedilmeden önceki yılları nasıldı? Ailesi, çocukluğu, Vinci’deki yılları? Herkes gibi olup; aynı zamanda kimseye benzemeyen Leonardo Da Vinci 1452 yılında, yarını olmayan bir gönül macerasının sonucu olarak dünyaya geldi. Tam olarak, 15 Nisan Cumartesi akşamı gecenin üçünde, o dönemde saatler akşamın Ave Maria’sından; yani güneşin batışından itibaren sayıldığı için 22:30’da. Dedesi Antonio bu olayı, büyük dede Ser Guio’dan kalmış ve soyunun çetelesini tutmak için kullandığı bir noter defterinin son sayfasının altına şöyle not almış: “Oğlum Ser Piero 15 Nisan’da (1452), bir cumartesi gecesi saat 3’te bana bir torun verdi. Adını Lionardo koydular. Vinci’li rahip Piero di Bartolomeo onu Papino di Nanni Banti, Meo di Tonino, Piero di Malvolto, Nanni di Venzo, Arigho di Giovanni Tedescho, Lisa di Domenicho de Brettone, Antonia di Giuliano, Niccholosa del Barna, Nanni di Venzo’nun kızı Maria, Pippa di Previchone önünde vaftiz etti.”  Leonardo gayri meşruydu, ama doğumunu saklamak ya da nereden geldiğini gizlemek için hiçbir çabada bulunulmamıştı. Açıkçası “günah çocuğu” değil, “aşk çocuğu” sayılmıştı. Leonardo’nun annesinin adı Caterina’ydı fakat ailesinin adı bilinmemekteydi. Leonardo doğduktan birkaç ay sonra Antonio del Vacca, lakabı Accattabriga (kavgacı) olan bir adam ile evlendirildi ve San Pantaleo yakınlarındaki Campo Zeppi’ye taşındı. Da Vinci’nin doğumundan birkaç yıl sonra Piera adlı bir kız çocuk, sonra da dört erkek çocuk doğurdu. Leonardo’nun dünyaya geldiği yıl, babası Ser Piero iyi bir evlilik yaptı ve Floransa burjuvazisinden bir kızla, on altı yaşındaki Albiera Degli Amadori ile evlendi, karısı 1464’te Floransa’da doğum yaparken öldü. Özetle; hiçbir zaman tam anlamıyla bir araya gelmemiş ve kısa sürede birbirinden tamamen ayrılmış olan anne ve babasına ek olarak, Leonardo, çok küçük yaşta bir üvey baba, bir üvey anne ve annesi tarafından beş üvey kardeşe sahip oldu. Ser Piero, meşru eşiyle birlikte zamanının çoğunu Floransa’da geçiriyordu. İlk yıllarda çocuğun durumuyla pek ilgilenmediği ve onun kaderini tamamen yaşlı babası Antonio ile annesi Bayan Lucia’ya ve bir de küçük kardeşi Francesco ‘ya bıraktığı anlaşılan Ser Piero, sonraki yıllarda Leonardo’yla belli ölçüde ilgilenecek, ona bir iş bulup çıraklığa verecekti. Andrea del Verrocchio…  Babasının, yanında çalışması için Leonardo’yu çırak olarak verdiği, Floransa’nın önde gelen sanatçılarından olan ve İtalya’nın en güçlü isimlerinden Lorenzo de Medici için çalışan Verrocchio; Leonardo için bir dönüm noktasıydı. Atölyesine girdikten hemen sonra Verrocchio’nun dikkatini çeken Leonardo için bambaşka bir hayatın kapıları aralanmış oldu. Leonardo hakkında en bilinen gerçeklerden biri ayna tekniği ile yazdığıdır. Bu konu üzerine birçok tez ya da suçlama ortaya atılmış olsa da gerçek aslında oldukça basittir. “Vinci tıpkı Yahudiler gibi sol eliyle yazardı…” Leonardo, genç yaşından beri sanki bir aynaya yazar gibi yazmaktaydı. Sol elini kullanmakta, en eski uygarlıklarda olduğu gibi ve bugün Arapların yazdığı gibi sağdan başlamakta, çoğu zaman defterlerinde önce sağ sayfayı sonra sol sayfayı doldurmaktaydı. Bu tutumunda herhangi bir kötü niyet bulunmamaktadır. “Şeytanın yazarı” da değildir, bu durum yalnızca sık rastlanan bir algı kusurundan kaynaklanmaktadır. Sanatçı, dahi, bilim adamı, dünyanın gördüğü en önemli insanlardan biri olmakla birlikte aslında Leonardo kimi zaman şanssızlıklar geçirmiş, annesinden ayrı kalmış, üvey annelerle büyümüş bir çocuktu. En temelinde; ürettiği bütün fikirlerin ve yarattığı eserlerin çok ötesinde, bir zamanlar sadece küçük bir çocuk olduğu fikrini benimsemek onu anlamamızı ve sevmemizi daha kolay hale getiriyor. 500 yıl önce yaşamış ve hala konuşulan bir sanatçı olmasının yanında, ütopik bir ulaşılmazlığa sahip değil aslında, yalnızca; onun baktığı gözle bakabilmek onu anlamak için yeterli olacaktır.

KAYNAK :Leonardo DaVinci – Serge Bramly   /   Leonardo DaVinci YKY Yayınları