2002 yapımı filmin Başrollerini Monica Bellucci ve Vincent Cassel paylaşıyor.  Gaspar Noe’nin yönettiği filmin en büyük özelliği filmin baştan sona değil de sondan başa doğru gitmesi. Noe, filmi tasarlarken sondan başa doğru gitmesinin seyircinin filmi önyargısız bir şekilde izleyebilmesini sağlayan önemli bir faktör olduğunu düşündüğü için yaptığını da ifade etmiştir. Özellikle hareketli kamera çekim tekniği ve ışık patlamalı sahneleri ise filmi farklı kılan taraflardan biri.

Noe, bu filmde izleyiciye dayanamıyorum hissi vermeyi amaçlamış. Hatta bu hissi öyle bir şekilde vermiş ki 55. Cannes Film Festivali kapsamında gösterilen film, içerdiği şiddet sahneleriyle izleyiciye zor anlar yaşatmış. Salonda bulunan yaklaşık 250 izleyici medikal yardım almak için dışarıya çıkmak zorunda kaldığı da söylenir.  Çıplaklık, şiddet ve erotizm teması ile yönetmen Noe’nin seyirci üzerinde kurduğu psikolojik baskı da seyirciyi ikiye bölmüş durumda. Filmi bazı izleyiciler çok severken bazıları ise oldukça nefret etmekte.

Filmin en konuşulan sahnesi ise alt geçitte yaşanılan olay(spoilersız bu kadar açıklayabildim) Bu sahnede seyirci oldukça rahatsız oluyor ve filmde asıl istenen duygu fazlasıyla veriliyor. Özellikle repliklerle ve iyi oyunculukla birleşince verilen duygu seyirciye bıçak gibi saplanıyor.

Aykırı sinemanın iyi örneklerinden olan bu film izlediğiniz çoğu filmden farklı özellikleriyle gösterime sunulmuş ve sinemaseverlerin izlemesi gereken türden bir çalışma