Dünyayı özetlemek için 1 kelime kullanma hakkım olsa “bedel “ derdim. Herşeyin bir bedeli vardı hayatta. Tercihlerin bedeli , satın aldıklarının bedeli ve en nihayetinde aldığın toplam nefesin bedeli , ölüm. Toprağa karışıp yeniden can vermen gerekiyor doğmamışlara , ya da reenkarnasyona gidip “bedel” ‘ini ödersin.

Ama daima ödersin. Adı değişir sadece yöntemin. Karma olur, reekarnasyon olur. 

Peki bu bütün acılar, bedeller ne içindi? Ne uğruna yaşıyorduk? Bence heyecan uğruna yaşıyoruz. Mutluluk için değil, onun heyecanı için. Serüvenin sonu değil de serüvenin kendisi , yolculuğu kendimizi tatmin etmemiz gereken noktaydı. Asla materyalist olmadan ilerlemek gerekiyor. Materyaller çok geçicidir serüvenini kaybedemeyeceğin şeyler üzerine kur ki işin şansa kalmasın. Hep söylediğim şey kendi içinde seni mutlu edebilecek insan mevcut yeter ki sen ona inan. Başkalarına ihtiyaç duyma. 
Toplamak gerekirse bedel ödeyerek heyecanlara atılıyoruz ki yaşayalım.

-Yaşamakla nefes almak aynı şeyler değil- osho