Bir süredir Wannagate çatısı altında yazacak bir şey bulamıyordum. Oyun oynamak ve oyunlar hakkında yazıyor olmak bana eskisi kadar keyif vermiyor. Bunun sebebi işimden sıkılıyor olmam veya toplumdan bir baskı almam falan mıydı? Kesinlikle, hayır! Bu konuda beni motive eden hissiyat hariç her şeyim tamam. Ancak bir oyuncuyu, oyunlarla ilgili en çok motive eden temel iç güdüyü kaybetmek beni bütün bu konulardan uzaklaştırdı. Bahsettiğim o iç güdü, eğlence...

Bugün sizlere günümüz Türkiye'sinden bahsedecek değilim. Ortada olanı anlatmam ne buranın konusu, ne de sizlerin okumak istediği bir şey. Ben daha çok oyuncular olarak bana, bize ne olduğunu, olmuş olabileceğini anlatacağım. Hazırsanız, başlayalım.

Escapism Nedir?

Escapizm(Kaçışçılık), hayal gücü  ve eğlenceyi içeren aktivitelerle günlük hayattan kaçmayı seçen zihin yapısıdır. Bunu Türkiye şartları altında çocuk olmak ile suçlanan insanların yaptıklarında çok sık görürüz. Bir kısmı gerçekten çocuk gibi davranmaktan ziyade gerçek dünyadan uzaklaşmak ister. Ancak escapism sadece çizgi roman okumayı, oyun oynamayı kapsamaz. Çok daha geniş kapsamlıdır. Kahvede okey oynayan amcadan tutun, evde dizi izleyen annelere kadar gider. 

Hayattan biraz olsun kaçmak isteyen insanların başvurduğu Escapism'in, tehlikeli olup olmadığı hakkında bundan on yıllar önce çok fazla konuşulup, tartışılmış. İşte o dönemlerde, Yüzüklerin Efendisi'nin yazar J.R.R. Tolkien şu sözlerle olaya cevap vermiş;

"Kendini bir anda hapishanede bulan bir adam, neden aşağılansın? Bunu yapamadığı zaman gardiyanlar ve hapishane duvarları dışında başka konular hakkında düşünüp, konuşursa neden aşağılansın?"

Bu sözler aslında çocukça  denen oyun oynama konseptinin aslında neden normal olduğunun örneklerinin sadece en eski kanıtlarından biridir. Peki bunun konumuzla ilgisi nedir?!

Tam Eğlenecekken Gelen Pişmanlık Hissi...

Bu kısmı anlatacakken yazacaklarımı çoktan seçtim. Ancak bütün bunu tek bir cümleyle anlat deseler, bu kısma yazdığım başlıktan başkasını yazamazdım. Geek içeriklere ulaşmak artık pahalı. Ancak normal şartlarda pahalılığın da eğlenceyi etkilediğini sanmıyorum. Günümüzde bedava oyun denen alternatif var ve çok fazla. Seversiniz, sevmezsiniz. Konunun da sırf ekonomik olduğunu düşünmüyorum.

- Online oyunlarda karşıma gelen küfürbaz rakipler, oyun toplulukları içerisinde yaşadığımız gergin kavgalar beni mutsuz ediyor!

- Kız arkadaşımla girdiğim online oyunlarda, arkadaşımın rahatsız edilmesi beni mutsuz ediyor.

- Online oyunlarda oyuncuların oyunu eğlenmek için oynamamaları, ya trollemesi ya da maçın rekabetçi önemine kendini kaptırıp beni aşağılamasıyla sonuçlanan tavırları beni mutsuz ediyor.

- Online oyunlarda takılmamak için yabancı serverlara girmek veya online olmayan oyunlara 1000 TL'ye varan fiyatlar vermek beni mutsuz ediyor.

- Sürekli oyun oynamak artık dışarıda yapabileceğim faaliyetlerin azalmış olması beni mutsuz ediyor.

- Oyun izlemeye girdiğim yayınlarda politik konular konuşuluyor olması beni mutsuz ediyor. ( Buraya parantez açmam şart, ben de siyasi görüşleri olan bir insanım fakat normal şartlarda bizler sadece oyun oynayan insanlarız. Bizim alanımıza girip olumlu veya olumsuz propaganda yapılıyor olması escapist hamleme çok çok ters.)

- Oynadığım bir oyunun hayranı olan insanların, oyunu gerçekten önemsememelerine rağmen oyun üzerinden politik konuşmaları beni üzüyor.

- Oyun dünyasının sadece erkeklere has bir yer olduğunun falan söylenmesi beni üzmüyor, güldürüyor bu kadar saçma bir şey olamaz! 

- Oyunlardan kafamı kaldırıp gündeme baktığımda oyun oynayacak motivasyonumun düşmesi beni üzüyor.

Bunlar sadece benim hatırladığım başlıca sebepler. Bunların politize olmakla alakası yokmuş gibi gözükebilir. Ancak diğer ülkelere kıyasla bizim oyuncu topluluğumuz aşırı gergin. Biz aşırı gerginiz. Ülkemizde yaşadığımız sıkıntılar bizi sıktıkça, üzdükçe eğlenirken çoğunlukla suçluluk duymaya başlıyoruz. Bizim içinoyun oynamak gibi Escapist eylemler artık gerçeklerden kaçmaya yetmiyor. Gerçeklerden kaçmaya çalıştıkça daha da gerçeklerle yüzleşiyoruz. Gerçekler daha da üstümüze geldiğinde, biz daha da politik davranmak zorunda kalıyoruz. Bu da eğlencemizi baltalıyor...