Zihnimde sokaklar dolaşıyordu.
Ben olduğum yerden kıpırdayamıyordum.Anı dediğimiz şey,biraz da böyle bir şey olsa gerek.Uyurken bile hissi vardır yahut uyanıksındır ama kokusu gelir burnuna bazen de hiç kıpırdamadan durursun, kafanın içinde şehirler kurulur,denizler dalgalanır,vapurlar geçer.Arada mola verir tabi bir yerden başka bir yere giden her şey ve herkes gibi.Anı bu hep kendisi gibi kalsa da zamana karşı bazen o da yorgun düşer ve peşi sıra koşamaz da karışır takvim yapraklarına.
Yorum Bırakın