Bazı geceler haddini aşıyordu.Kendini bir yıl sanıyordu.Bir yılmış gibi davranıp,umudumu kocatıyordu.
Çünkü o gecelerin zamanla savaşına özlemek deniyordu.Özlem bir yılı bir geceye sığdırıp, uykularımı anılara bahşediyordu.
Geçmiyordu sanki yada geçip giderken,tozu dumana katıyordu.Yine de silinmiyordu bazı anların hafızası...
Unuttuğumu sandığım hiçbir şey, hatırladığım her şey olarak günü doğuruyordu.
Sonra ne gece ne gündüz,hem gece hem gündüz bir oluyordu ve hep birlikte özlüyorduk önce seni fakat en çok bizi...
Yorum Bırakın