MPDG: MPDG’nin Yanlış Kullanımı

MPDG: MPDG’nin Yanlış Kullanımı
  • 6
    0
    0
    0
  • MPDG klişesini önceki yazıda tartıştım, ancak üşenenler için kısaca tekrar bahsetmek istiyorum. Açılımı Manic Pixie Dream Girl olan terim ilk olarak Elizabethtown filmini eleştiren Nathan Rabin tarafından 2007 yılında ortaya atıldı. Eleştirisinde bu klişeyi, “(…) çılgın hayal dünyasına sahip yönetmenlerin ve yazarların zihinlerinde varlık bulur. MPDG karakterlerin tek görevi melankolik genç erkeklere hayatı ve sunduğu gizemli maceraları sevmeyi öğretmektir.” olarak tanımladı.
     
    MPDG karakterlerinin pek çok örneği olmasına rağmen, Garden State filminin Sam karakteri ve Elizabethtown filminin Claire karakteri bu klişeyi en iyi şekilde temsil eder. MPDG terimini özellikle sosyal medyanın da sevdiği bir kavramdır, ancak her zaman doğru anlaşılmamaktadır. Bu sebeple literatürde verilen örneklerden bazıları MPDG kategorisine uymamaktadır. Bunun en önemli örneği de sıklıkla MPDG örneği olarak gösterilen ancak özünde bu kategoriye ait olmayan iki karakterdir. Bu karakterler (500) Days of Summer (Aşkın 500 Günü) filminin Summer'ı ve eminim hepimizin severek izlediği Eternal Sunshine of the Spotless Mind (Sil Baştan) filminin Clementine karakteridir. 

    Summer

    MPDG'nin yanlış kullanımına ilk örnek Marc Webb'in (500) Days of Summer filmindeki Summer (Zooey Deschanel) karakteridir. Oyuncunun görünüşü de Summer'ın izleyiciler tarafından nasıl algılandığına katkıda bulunmuştur. (Sherrill, 2016) Zooey’nin iri gözleri ve eksantrik kişiliği MPDG'nin en yaygın özelliklerindendir. Zooey sadece bu filmde değil, oynadığı pek çok yapımda da MPDG damgası vurulmuştur. Ancak izleyiciler Summer'ı bir MPDG olarak etiketlemekte çok hızlı davranmıştır. Filmin tamamı Mulvey'in Erkeğin Bakışı (Male Gaze) teorisi üzerine inşa edilmiştir ve bu filmde bakış bilinçli olarak yönetmenden ziyade ana karakter Tom'a (Joseph Gordon-Levitt) aittir. Deneyimlediğimiz her şey Tom'un duyguları ve Summer'ı algılayış şekli üzerinden gerçekleşir. Summer'ı MPDG olarak algılamamızın tek sebebi Tom’un onu böyle görmesidir.
     
    Filmin sonunda ise gerçekliğe dair bir bakış açısı elde ederiz, ayrılıklarından sonra Tom’un bakış açısından sıyrılır izleyici ve film daha objektif bir şekilde ilerlemeye başlar. Ekran ikiye bölünür ve Summer'ın asıl davranışları ile Tom'un hayal ettiği ya da algıladıkları karşılaştırılır. Film boyunca Summer birkaç kez kız arkadaş olma konusundaki isteksizliğini dile getirir ancak Tom buna pek dikkat ediyormuş gibi görünmez, dolayısıyla Summer'ın bu ifadesi seyircinin de radarına girmez. Pek çok klasik MPDG’nin aksine Summer karakterinin yaratılış amacı, Tom'un hayatını değiştirmek değildir. Aksine, kendine has bir kişiliği ve kendi istekleri vardır. Filmde Tom'un hissettiği duyguları hissetmez ama izleyici Joel sayesinde bunu da farketmez. Klasik MPDG'nin aksine Summer derinlik gösterir; sadece bunu filmin en sonunda görürüz. Ancak izleyiciler Joel'in bakış açısıyla uzun süre vakit geçirdikleri için Summer'ı ya kötü karakter olarak yaftalar ya da MPDG. 

    Clementine 

    MPDG etiketine maruz kalan bir diğer meşhur karakter de Michel Gondry'nin (2004) Eternal Sunshine of the Spotless Mind (Sil Baştan) filmindeki Clementine’dır (Kate Winslet). Clementine dışa dönük, başına buyruktur ve saç rengini sıklıkla değiştirir. Clementine'ın kısaca bir hipster fantezisinin temsili olduğu düşünülebilir. Clementine, Joel (Jim Carrey) ile tanıştığında -ki seyirci bunun ikinci tanışmaları olduğunu öğrenir- ilginç ve dışa dönük bir kişiliği öne çıkar. Ancak film ilerledikçe Clementine'ın güvensizlikleri ve sorunları hakkında daha fazla şey öğreniriz. (Herman, 2014) Bu kadın karakter ilk tanışmada bıraktığı izleniminde ötesi bir karaktere sahiptir. Clementine'ın sorunları sevimli tuhaflıklar değildir; alkol problemi vardır, sorumsuzdur ve Joel'e kızgındır. (Herman, 2014) Yani Clementine’ın sorunları herhangi bir insanın sorunlarına benzerdir. Film, Clementine’a parıltılı bir kişilik vermek için çabalamaz. Her ne kadar görünümü bir MPDG’yi andırsa dahi kişiliği mitolojik bir varlıktan ziyade onun gerçek bir insan olabileceğine işaret eder. Bunun en önemli örneği olan sahnede Clementine Joel’a, "Birçok erkek beni bir kavram olarak görür ve onları tamamladığımı sanır. Ya da onlara hayatlarını yaşatacağımı düşünür. Ama ben sadece biraz huzur arayan mahvolmuş bir kızım. Hayatımı daha zorlaştırma." der. Ancak, Joel'in "Yine de hayatımı kurtaracağını düşünmüştüm" cevabı erkeklerin Clementine gibi karakterleri nasıl algıladıklarını gösterir. Joel, Clementine’ın söylediklerine pek de dikkat etmemiştir. Clementine ise kendi hayatı olan, iyi geliştirilmiş bir karakter olmasına rağmen hala Joel’in kurtarıcısı etiketinden kurtulamaz. Bunun sebebi de filmi Joel’in bakış açısından izliyor oluşumuzdur. 
     
    Film tarihinde daha birçok kurgu kadın karakter MPDG olarak etiketlenmiştir, ancak bu yargı her zaman doğru değildir. Summer ve Clementine bunun sadece iki örneğidir. Bir karakteri MPDG olarak etiketlemeden önce, MPDG'nin kötü yazımın ve az gelişmiş kadın karakterlerin bir sonucu olduğunu hatırlamak çok önemlidir. Oysa Summer ve Clementine gibi karakterler tam da bu mecazı eleştirmek için yaratılmış karmaşık kadın karakterlerdir. 
     

    Kaynakça:

    Gondry, M. (Director). (2004). Eternal sunshine of the spotless mind [Video file]. London: Momentum pictures.

    Herman, A. (2014, March 19). 'Eternal Sunshine' Destroyed the Manic Pixie Dream Girl Stereotype Before It Even Existed. Retrieved January 07, 2021, from https://www.flavorwire.com/446166/eternal-sunshine-destroyed-the-manic-pixie-dream-girl-stereotype-before-it-even-existed

    Mulvey, L. (2009). Visual Pleasure and Narrative Cinema. In Visual and other pleasures. Basingstoke: Palgrave Macmillan.

    Rabin, N. (2007, August 23). The Bataan Death March of Whimsy Case File #1: Elizabethtown. Retrieved January 07, 2021, from https://film.avclub.com/the-bataan-death-march-of-whimsy-case-file-1-elizabet-1798210595

    Sherrill, B. E. (2016). The Birth of the MPDG 2.0: The Potential for the Manic Pixie Dream Girl Trope in Independent Film (Master's thesis, Western Kentucky University). Masters Theses & Specialist Projects. doi:http://digitalcommons.wku.edu/theses/1572

    Webb, M. (Director), & Filardi, J. (Writer). (2009). (500) days of Summer [Video file]. United States: Fox Searchlight Pictures.
     


    Yorumlar (0)

    Bu gönderi için henüz bir yorum yapılmamış.

    Yorum Bırakın

    Yorum yapmak için üye girişi yapmalısınız. Üye girişi yapmak için buraya tıklayınız.