Ellerim neden bu kadar soğuk?
İçinde sanırsam bilinmez bir zehir.
Kazımış, tırmanmış, galiba yorgun.
Kırılımış ruhunun talihsizliğinden beri.
Kardeşim neden bu kadar çocuk?
Acılar değmemiş, büyümüş deri.
Ağlamış, saklamış, galiba korkmuş.
Bu da onun çaresizliğinden gelir.
Ellerim neden bu kadar soğuktu?
Düşüncelerin zamansızlığı beni hep koşturdu.
Kardeşim hep mi bu kadar çocuktu?
Belki de kaçmak tercih değil, zorunluluktu.
Yorum Bırakın