işte insanlar tam da bunlardan ölürler/ bilseydim boşaltırdım içini tüm güzel köylerin/ buğday başakları hep senin boyunun olurdu/ ayçiçekleri hep sana bakardı

ellerim neden bu kadar soğuk/ içinde sanırsam bilinmez bir zehir/ kazımış, tırmanmış, galiba yorgun/ kırılmış ruhunun talihsiziliğinden beri

Bir gün minik balığım, herhangi bir sebepten ölecektin ve gözlerin kapandığında siyah okyanusuna kavuştuğunu zannedecektin.