Bazı şeyler hiç değişmez. Hiçbir şeyin bunu değiştiremiyor oluşu insana korkunç bir farkındalık yaratır. Nasıl olabilir derken içindeki o umutsuz vazgeçemeyiş, seni yaşamın kıyılarında tek ayak üzerinde durmakla benzer bir duyguyla yaşamaya devam ettiren o hissi özletir.

Ne gariptir ki bütün düşüncelerinin tek bir noktada toplanışı, belki hiç gerçekleşmeyecek oluşunu bile umursatmaz. 

At gözlüğü takmaya benzetebilirsiniz ama at gözlüklerinin şeffaf olduğunu düşünün. 

Güneşe filtresiz bakmanın verdiği rahatsızlık bile mutsuz etmez.

Onun dışındaki tüm hayatın daha cazip, daha hoş ve daha iyi görünmesi de.. 

Güneşin yakıcı ısısını tüm hücrelerinde hissetmekten kaçamazsın, kaçmak istemezsin. 

Gözlerini bile kırpmazsın. 

Güneşi sevmek istemezsin ama bunun için de hiç bir şey yapmazsın.