O GÜN

O GÜN
  • 1
    0
    0
    0
  • Benim pencerem hep gökyüzüne açılır

    İlk önce yıldızları görür gözlerim

    İlk nefesimi ağaçlardan alırım

    Sabah ilk güneşle konuşur,

    Geceleri en son yıldızlara veda ederim

    Ay ışığı iyi geceler öpücüğü kondurur yanaklarıma

    Benim kalbim aydınlıktır hep

    Ne zaman ki ışıkları sönse

    Karanlıkta kalsam

    Yıldızlarla konuşurum

    Bir ışık zerresi beklerim

    Bir gün ışıklar yanmamak üzere sönecek

    O gün

    Yıldızlar aydınlatır yolumu

    Ağaçlar nefesle doldurur ruhumu

    O gün

    Kaybolmamak için yine yıldızlardan yardım ister

    Ağaçlardan nefes beklerim

    Benim köklerim derinlerdedir

    Öyle sıkı tutunurum ki toprağa

    Ruhum kaybolmaz karanlıklarda

    Ama yine de o gün

    Çiçeklerle bezeli bir ağaç bulup ordan seslenin bana

    Yıldızlardan göz kırpın usulca

    Benim gözlerim hep yıldızlarda

    Ruhumun kökleri ağaçlardadır

    Gözümü ağaçlarda açar

    Yıldızlarda kapatırım

    En güçlü rüzgarda dahi savrulmam korkma

    Ne de olsa

    Hiçbir şey güçlü kökleri savuramaz asla

    O gün üzüntüyle ruhumu uzaklarda arama

    Güneş, ay ve yıldızlar

    Ağaçlar ve en güzel çiçekler

    Toprağa bağlı tüm kökler

    Can verir bana

    Güneşte ısın,

    Ay ışığında dans et,

    Yıldızlara göz kırp,

    Bir çiçeği kokla koparmadan,

    Ve bir ağaca sarıl sıkıca

    Beni unutma

     

     

     


    Yorumlar (0)

    Bu gönderi için henüz bir yorum yapılmamış.

    Yorum Bırakın

    Yorum yapmak için üye girişi yapmalısınız. Üye girişi yapmak için buraya tıklayınız.