Cehenneme çok yakışıcam dedi , sessizce .İçi buruktu , kalbi ağır. Kendini affedemiyordu, istemiyordu benliğini.Gülüşleri eksikti ,elleri soğuk.Çaresizce kabulleniyordu zamanı . Nefes alıyordu sadece buğuda. Göğüsü ağırlaşıyordu zamanla , sesi ise yok. Gördüğü şeyleri sadece görüyordu , anlamlandıramıyordu, hissedemiyordu olağanca. Camlar kırılmış bin parçaya ayrılmıştı. Altında ezildi uzunca , kaldırsa da kaldırmasa da elleri kanlı ,kalbi ağır ,gözleri boğuk.  Tüm her şeyi gitmişti onla. Gittiği gibi de bitmişti. Alıp götürdü tüm benliğini. Geriye umut bile kalmadı.  Yoruldu , çabalamasına rağmen çok yoruldu. Unutmaya çalışmasına rağmen hiç unutamadı. Hiçbir zaman bırakmadı peşini gidişler . Kalanlara ağır , kalanlarla ezilmişti camlarda. Kalbi paramparça , yolları uzundu . Gidecek ya da kalacaktı. Kalacak ya da savrulacaktı.