Gün sonunda eve dönmek, geri yüklenmektir bir nevi duyguları.Tüm gün taşınan sorumlulukları bırakıp eşikte, benliği sırtlanmaktır. Eşiği geçince hissedilir omuzlardaki ruhun ağırlığı. Birbir belli eder kendilerini yoğun duygular, zihin trafikleri ve unutuldu zannedilenler. Oysa sadece paravandır evden öncesi, hislere paravan. 24 saat dolaşıp hissetmemektir, gün. Çünkü tüm o vakitlerde aynaya yansıdığımız kadar oluruz, eksiksiz. Eve varmak yolculuğu hatırlamaktır bir nevi. Yatağa girip yorganın ılık yüzeyini hissedince tüm beden hatırlayışa karşı savaş açar. Saatlerden hesap sorar. Tüm gün neredeydin de şimdi bırakmıyorsun yakamı diyip kızıştırır ortamı. O hatıralarla geçirilen anlar da şarkılarımızı açarız, yönümüzü buluruz. Belki de gün boyu arzulanan an budur. Hem boğar akıntısın da bizi ,acıtır. Hem de boğulmak için yalvartır. Gözlerimizin kapandığı yolculuğa eşlik eden bazı şarkılar.
1)
2)
3)
4)
5)
6)
7)
8)
9)
10)
Yorum Bırakın