Shakespeare okumayın!
Evet, doğru duydunuz.
Shakespeare okumak size ve yakın çevrenize ciddi zararlar verebilir!
Hiç aklımda yokken, tiyatro okumayalı yıllar yıllar olmuşken tanıştım Macbeth eseriyle. Tanışma o tanışma Romeo ve Juliet takip etti kendisini. Akabinde Soneler. Baktım ki adam elini neye değdiyse muhteşem işler çıkarmış, bir gülün rayihasına kapılır gibi kapıldım kalemine. Yine hiç aklımda yokken Hamlet'i okurken buldum kendimi. Diyeceğim o ki okumayın. Bağımlılık içerir. Bir kereden bir şey olmaz der ve istemsizce bu sonlarla devam edersiniz. Okudukça üzülür, üzüldükçe okur, kendinizi alamadan devam edersiniz.
Hadi canım sen de!
Altı üstü bir sanatçı.
Nice kalemler var ondan yetenekli!
Dünyanın en iyisi demiyorum, diyorum ki yazdığı dönemden itibaren milyonları etki altına almış, oyunları dünyanın her yerinde oynanmış, sadece kitapları üzerine binlerce kitap yazılmış. Eline alınca bırakamadığın, orijinal dilinden çıkmasına rağmen üslubuna doyamadığın bir şair, oyun yazarı...
Hamlet!
Ölüm, ihanet, intikam, entrika...
İnsanın en yakınına bile güvenini sorgulatacak bir eser.
Görmedik mi bu zamana kadar kendi çıkarları uğruna en sevdiklerini dahi hiçe sayanları?
Ve devam ediyoruz görmeye de.
Peki ya onlarla yapılacak mücadele?
İşte burada devreye giriyor Hamlet!
Ne çok güveniyoruz değil mi bazı insanlara?
İlla bir hayaletin mi yön vermesi gerekir bize, bu sana bunları yaptı, ondan intikamını almalısın! diye.
Birkaç cümleyle bahsetmek isterim içerikten, saymazsanız spoiler eğer!
Bir kralın ölümü... Kralın ardından oğlunun geçmesi gerekirken tahta geçen, bu uğurda kardeşini öldüren ve onun eşiyle evlenen bir baba. Tüm bunların "öcünü" almak için amcasıyla mücadeleye girişen bir oğul. Tıpkı bir Türk filmi gibi değil mi! Kim bilir nelere ilham oldu daha?
Eserin sonunda hikayenin çıkış kaynağına da yer verilmiş. En sevdiğim noktalardan biri de bu oldu. Eserle ilgili bilgiler eserin sonunda yer alıyor. Zira çokça okuyanlar artık biliyor Shakespeare ve hayatını. Bu nedenle sonra olmasını doğru buldum. Yine de ön bilgi sahibi olmak isterseniz sondan başlayabilirsiniz okumaya.
Shakespeare'i en çok okutan nedenlerin başında şiirsel üslubu geliyor belki de. Okurken akıp gidiyor cümleler. Sayfaları çevirdiğinizin farkına dahi varmıyorsunuz. Hani bazı okurlar "akıcı" kitaplar isterler. Daha akıcı çok az eser gördüm Shakespeare'in eserlerinden...
"Her yaşayan ölür, sonsuzluk hepimizin sonu." (s. 11)
"Ölçülü kal sevginde, kaptırma kendini." (s. 20)
Daha nice güzel cümle var. Okurken esir alıyor sizi. Şuna da değinmeden geçmek istemiyorum. Okuduğum eserlerin alıntılarını yazarken özellikle sayfa, yayın evi bilgilerine yer veriyorum. Daha geçen gün "SAHTE ALINTILAR" ile ilgili serzenişte bulunmuşken bu eserde de aynı şeyle karşılaştım. Maalesef esere dair uygulamada paylaşılan ve ilgi gören alıntılar içinde eserde yer almayanlar var. Çeviri farkı falan değil, bildiğiniz öyle bir bölüm hiçbir şekilde yok eserde. Kendi adıma yoruldum bu konu ile mücadele etmekten. Görmezden geleceğim büyük bir üzüntüyle.
Sözü çok uzatmadan -tamam tamam uzatmışım bile- son birkaç cümle ile incelememe son vermek istiyorum. Biliyorum kısa alıntılar kadar ilgi görmüyor incelemeler. Yine de olur da buraya kadar okunur ve henüz Shakespeare ile tanışılmadığı fark edilirse bu bir vesile olsun ve tanışın. Benim en güzel tanışıklıklarımdan biri oldu onun kalemi. En azından bir şans vermeye değer diye düşünüyorum.
İncelemeyi paylaşırsanız beklemediğiniz anda kapınızda içinde kitap olan kargo sürprizleriyle karşılaşırsınız inşallah!
Kitapla kalın kıymetli okurlar!
Yorum Bırakın