Sevgilim,
Sana bu satırları söyleyemediğim her şey için yazıyorum. Biliyorsun ben kendini her zaman yazdığı kelimelerin arkasına saklayan bir kadın oldum. Bunun adına korkaklık denir muhtemelen. Gözlerinin içine bakarak söyleyemediklerimi korkak gibi yazıyorum. Ah sevgilim, birde hiç utanmadan yazdıklarımı bir şekilde görmeni, okumanı ve beni anlamanı istiyorum deli gibi.
Sana bakarken dolan gözlerimin sevgimin çokluğundan olduğunu bilmiyorsun, sana bunu hiç söylemedim. Sevdiğin şeyler hakkında konuşurken parlayan gözlerinin ömrümü nasıl aydınlattığını da. Seni nasıl büyük bir sevgiyle sevdiğimi de. Özür dilerim sevgilim.
Ve teşekkür ederim.
Teşekkür ederim çünkü seni sevmek her zaman adına hayat dediğimiz bu karmaşada soluklanabildiğim tek yer oldu. Kimileri için belki küçük ama beni yaralayan şeyleri unuttum hep senin yanında. Bazı dostlarımı uğurlamak zorunda kaldım. Yalnız hissetmedim çünkü sen varken yalnız hissetmek sana haksızlık olurdu. Seninle ağladım, seninle güldüm. Ben seninle kendimi buldum. Seni sevmek beni daha iyi bir insan yaptı. Daha mutlu, daha umutlu…
Kader bizim yollarımızı birleştirdiyse eğer bir şekilde, hiç ayrı düşmeyelim isterim. O güzel gözlerinle ilk nasıl tanışmıştım, şans mıydı bu? En kötü günün gecesinde göğümdeki en parlak yıldızdın. Bütün kırılmış yanlarımla beni hemen himayene almıştın. Sahi, hiç korkmamış mıydın kırgın yanlarımın sana zarar vermesinden? Sana varana kadar hiç düşünmemiştim ama bu gerçekten şanssa eğer Sezen yine bize söylenebilecek en güzel şeyi söylemiş.
“Dedim vurgun bu ilk görüşte aşk
Bütün kalbimle minnettarım şansıma..”
Şimdi biliyorum ki eğer bir gün yollarımız ayrılsa da aklıma her düştüğünde yüzümdeki o gülümsemeyi çok seveceğim ve sen bileceksin ki ihtiyacın olduğu her an senin bir yuvan var. Sana bir kinim olmayacak ya da bir kızgınlığım. Kırgınlıklar hep olur sevgilim biliyorsun çünkü işler olmasını istemediğimiz şekilde ilerlediğinde hep bir yanımız kırık, buruk kalır. Seninle ilgili kırgınlıklarımı bile seveceğim, söz veriyorum.
Bu yazdıklarımı eğer bir gün okursan umarım bende o ezberlediğim güzel yüzünü izleyerek yanında oturuyor olurum. Eğer öyleyse tam şu an başını kaldırıp beni sanki hiç öpmemişsin gibi öpmeni istiyorum senden. Hep içimden geçirdiğim gibi; kalbimin rafına rengârenk reçeller dizdim, çiçekli şiirlerim sana hep. Sen banasın.
Yorum Bırakın