İlk yayınlanan yazım. İlk olması ve sadece kendim tarafından okunmayacak olması benim için hem çok heyecanlı hem de çok değerli. Bu nedenle, ilk yazımı eşim Barış Çapkın’a ithaf ediyorum. Kalemime ilk onu davet ediyorum.

Davetten de anlaşılacağı üzere konumuz bir müzisyenle evli olmak. 

Bir müzisyenle evli olmak, çevrenizin de artık müzisyenlerle dolu olması demek. Hem kendi evinizde, hem de arkadaşlarınızın evinde bir odanın stüdyo olması ve buna alışan çocuğunuzun, evinde stüdyo olmayan aileleri sorgulaması demek. Bir türlü tamamlanamayan ve sonu gelmeyen enstrüman, ekipman, mikrofon, ses kartı, klavye, monitör,… Bakın size sonunun gelmediğini söylemiştim... Evde yükselen melodiler, yeni bir şarkının doğum süreci, sancılar, yaratışlar, coşkular, sızlanışlar demek. Ruhta canlanan duyguların, dinleyicide yansımasını merakla beklemek demek. Kısacası içinde müziğin olduğu ev canlı, yaşayan bir ev demek. İşte bizim evde Barış sayesinde bol melodili, renkli, canlı ve yaşayan bir ev.

Bir de işin müzisyen eşi olma kısmı var. 12 senelik birlikteliğimiz sonucunda sıradan bir müzik dinleyicisi iken, kendi deyimimle “profesyonel halk dinleyicisi” mertebesine eriştim. Artık bir şarkıda ki tüm enstürmanları ayrı ayrı duyabiliyor, kayıt kalitesinden tutun, şarkının mix yapılmış ve yapılmamış halini, hangi kanalların daha baskın olup olmadığını anlayıp, ayırt edebiliyorum. Dediğim gibi 12 sene. Müziğe aşık bir adamdan ince ince verilmiş bir müzik eğitiminin sonuçları bunlar. 

Ama en çok öğrendiğim şey de şu oldu. Bir insanın tutkusu varsa, onu gerçekleştirmek için ekstra bir zamana, mekana, yaşa, konfora ihtiyacı yok. Tutku varsa, onu gerçekleştirmek için hiç bir bahane, engel yok. İnsanı tutkusu ayakta tutar ve ona tutundukça kolları ağacın en üst dallarına kadar uzar. Zor bir süreçtir ama keyfi de eşsizdir. İşte ben bir müzisyenden bunu öğrendim. Vazgeçmeden, her defasında daha da yükseğe tutkuyla, aşkla tutunmayı.  

Sizlere nacizane tavsiyem, müzisyen eşiyseniz eğer, eşinizi sevdiğiniz kadar sevin yaptığı şeyleri, müziğine, emeğine destek olun, buzdağının görünmeyen kısmı siz olun. 

Eğer müzisyen bir aile üyesi iseniz ailenizi dahil edin üretiminize, duygunuza. Belki tıkandığınız, açamadığınız kapıları böyle açarsınız. 

Deneyin pişman olmazsınız.

Müzikle kalın…