Alışkanlık ifadesi ne anlatır her biriniz için bilmem. Ama çok inandığım bir söz vardır: “Alışkanlık anahtarı yitirilmiş bir kelepçedir…” Yaradılış gereği çok rutin bir adam değilimdir aslında. Dolayısıyla benliğimi de besleyen bu söz hoşuma gider… İşimize gelen bazı şeylere, alışkanlık diyerek işin kolay yolunu seçiyoruz çoğu zaman. Kabul etmeli ki, alışkanlık başlığı bizi çok konuda sınırlıyor farkında olmadan. Günlük hayatımızda bile hatta. Neye alışmalıyız? Ya da neden alışmalıyız? Bu iki soruyu objektif şekilde cevapladığımızda alışkanlığımızın gerekli ya da gereksiz olduğunun tespitini de doğru biçimde yapabiliriz... Ha şu konuda hem fikiriz ki, mutlaka bazı alışkanlıklarımız var. Keyif aldığımız, sorumlu olduğumuz, ya da sevmesek de mecbur olduğumuz, yani adına alışkanlık dediğimiz bir sürü şey var günlük hayatımızda… Zordur çoğumuz için alışkanlıkların dışına çıkmak hâsılı… Çıkılmalı mıdır? İsteyerekse evet, mecbursak bile çoğu zaman yine de evet… Hâsılı çıkılmalıdır bir şekilde… Hobi, ya da zevk alınarak yapılan şeyleri alışkanlık başlığının altına eklemiyorum. Alışkanlıktan kastım yerine göre giyim tarzı, yerine göre dinlediğimiz müzik tarzı yerine göre ise düşünce tarzımız. Yaşamı tüketen bir alışkanlık dikkatli olmazsak tüm enerjimizi, yaratıcılığımızı, olmak istediğimiz ve aslında olabileceğimiz kişiliğimizi dahası ruhumuzu kolaylıkla alıp götürür. Daha acısı ki farkında bile olmayız bu durumun. İnsanoğlunun başarabileceklerinin önünde ki en büyük engeldir zaman zaman “Alışkanlık” kavramı. Çek atasözüdür “Alışkanlıklara, zıt alışkanlıklarla ancak hâkim olunur” Kusursuz bir yaklaşımdır bence. Düşünce kabiliyetini öldüren en büyük düşmandır bence “Alışkanlık” . O zaman hadi biraz özgüven, sonra çokça emek… Kırdığımızda bu kelepçeyi emin olun ki başarı gelecektir…