William Shakespeare’ in 1609 yılında yayımladığı The Sonnets Türkçe adıyla Soneler, içinde 154 sonesi bulunan ve satırların bir bölümü çok açıkken, büyük bir bölümü ise anlaşılmayacak kadar kapalı bir eserdir.
Bu özlü şiirler, derin duyguları, güçlü heyecanları, acıları ve sevinçleri anlatır. İngiliz şair William Wordsworth, soneler için diyor ki: “Bu anahtarla Shakespeare gönlünün kilidini açmıştır.”
Shakespeare’in sonelerinin gizi günümüze kadar çözülememiştir. Bu nedenle tam olarak anlaşılamamıştır.
Sone, iki dörtlük ve iki üçlükten oluşan 14 dizelik bir nazım şeklidir. Yazdığım satırlar 14 dizelik Soneler’den alıntıladığım kısımlardır.
“Yazık! Hem kıyasıya harcıyorsun kendini,
Hem gönlün yeltenmiyor hiç kimseyi sevmeye.” (Sone 10)
“Sevdiğim görüntüler, işte gördüm, hep sende,
Hepsi birleşmiş sende; hepten seninim ben de.” (S.31)
“Yola koyuldum ama, ilerlemek ne de zor.” (S.50)
“Nasıl basarsın bağrına, seni böyle inciteni?” (S.14)
“Tıpkı ölüm bu düşünce: sevdiği yanındayken bile
Korkuyla yaşıyor insan çünkü, bir gün gidecek diye.” (S.14)
"Gündüz bedenim, gece aklım huzur bulamaz..." (S.27)
“Sevgimin gücü beni paramparça etmiş de
Aşkın bütün yükünü omuzlarıma yıkmış.” (S.23)
“Senin gözlerindedir bildiğim her ne varsa…” (S.4)
“Vurgunum gözlerine, o gözler acır bana:
Bilirler, yüreğin hor görüp işkence eder…” (S.132)
“Ama, sen onun oldun, yas’a boğdun ruhumu: Sevgi yok olup gitti, beni kahreden budur.” (S.42)
“Ben bekçinim, sen başka yerlerde uyanıksın: Benden uzaksın, sana başkaları çok yakın.” (S.61)
“Senden uzak kalışım uzun bir kışa benzer: Çarçabuk geçen yılın lezzetinden ayrılık, Duyduğum ürpertiler, gördüğüm kara günler, Dört bir yanımda köhne çırılçıplak Aralık!” (S.97)
“İyi bilirsin, benim aşk düşkünü yüreğim
İçin sensin en güzel, en değerli mücevher.” (S.131)
“Ah, sevgilim bilir ki,
Güzelim bakışları olmuştur bana düşman.” (S.139)
ve “Düşünmekten bile korkuyorum.” der, Shakespeare.
İnsanların çoğu kaybetmekten korktuğu için, sevmekten korkuyor.
Sevilmekten korkuyor, kendisini sevilmeye layık görmediği için.
Düşünmekten korkuyor, sorumluluk getireceği için.
Konuşmaktan korkuyor, eleştirilmekten korktuğu için.
Duygularını ifade etmekten korkuyor, reddedilmekten korktuğu için.
Yaşlanmaktan korkuyor, gençliğinin kıymetini bilmediği için.
Unutulmaktan korkuyor, dünyaya iyi birşey vermedigi için.
Ve ölmekten korkuyor aslında yaşamayı bilmediği için.
(Korkuyor Şiiri)
Yağmuru seviyorum diyorsun,
Yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun
Güneşi seviyorum diyorsun,
Güneş açınca gölgeye kaçıyorsun
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
Rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun
İşte, bunun için korkuyorum;
Beni de sevdiğini söylüyorsun.
(Korkuyorum Şiiri)
William Shakespeare, Soneler.
Yorum Bırakın