Her günüm aynı, ben ne yaşıyorum da günlük tutacağım sanki deme. Günlerimiz hep aynı değildir. Her gün, farklı olaylarla, farklı insanlarla ve farklı deneyimlerle karşılaşırız. İnsan duyguları çok çabuk değişkenlik gösterebilir. Aynı olayı yaşasan bile bugün, dün hissettiğinden farklı duygular hissedebilirsin. Yaşamımızdaki farklılıkların farkına varmak, her gün yeni bir deneyimle karşılaşmanın heyecanını hissetmemize yardımcı olabilir. 

Bazen anlatma isteği duyarsın ama birine anlatmak zor gelir. Bu anlatamayışın nedeni yargılanma korkusu, anlatacak doğru kişiyi bulamamak ya da bunlardan tamamen bağımsız, her şeyi kendi içinde yaşayan ve özeline çok önem göstermen olabilir. Anlatamayışın tercih değil de bu nedenlere bağlıysa bu duygusal olarak bir yük oluşturur. Günlük tutmak zihninizi rahatlatmanıza ve duygusal yükünüzü hafifletmenize yardımcı olur. Kağıt, hislerini ve düşüncelerini dökmek için güvenli bir alandır. Tabi birilerinin eline geçmezse. Ortaokula giderken ablamın kilitli günlüğünü bıçakla açmıştım. O zamanlar "özel" kavramıyla tanışmamıştım herhalde. Şimdi önemi hakkında yazı yazıyorum. Hey gidi günler hey. Neydim? ne oldum? :) 

Davranışlarınızı analiz etmek için fırsat verir. Sıcağı sıcağına yaşadığın bir olayda neler hissettiğinden emin olamayabilir dahası ne hissettiğini hiç bilemeyebilirsin de. Akşam eve geldiğinde sakin kafayla z raporu ayarında o gün ne yaşadın, ne düşündün ve sana nasıl hissettirdi gibisinden bir gözlem yapabilirsin günlük tutarak. Örneğin; İş yerinde herkesle aynı anda kullandığın kapının senden önce geçmekte olan kişinin seni gördüğü halde rahat geçmen için tutmamasınından dolayı kapıya çarpmanın nedeninin, sana daha önce tutulan kapılardan bir teşekkür bile etmeden ,egonun senden önce kapıdan geçmesine müsaade etmiş olman olabileceğinin farkına varmana yarımdıcı olabilir. 

Hafızana ne kadar güvenirsen güven unutursun. Unuttuğun şey kötüyse ne ala. Ama emin ol iyi şeyleri de unuturuz. Ve iyi şeyleri hatırlamaya ihtiyacımız var. Kötü anılara sitemler yağdırmadan önce, yaşadağımız iyi ya da kötü anıların bizi biz yaptığını unutmamalıyız. Kötünün de hakkını gözettiğimize göre devam edebiliriz. Gün içinde yaşadığın olayı gecesinde günlüğüne yazarsan neredeyse hiçbir kısmını atlamazsın. Ve üstünden zaman geçse bile okuduğunda yine o güne dönmüş gibi olursun. 

Hoşuna gittiyse lütfen beğen. 
Hoşça kal. 👋